Eind jaren tachtig leek het leven van een scholier in Oost-Duitsland (de DDR) veel op dat van leeftijdgenoten in West-Duitsland. Die indruk wekt in elk geval de grafische roman Kinderland - Een jeugd in de schaduw van de Muur. Mawil, de artiestennaam van Markus Witzel (1942, Oost-Berlijn), neemt ons mee naar de middelbare school van Mirco Watzke, een jongetje van 13 met bril die van lezen houdt. Het valt niet mee op te boksen tegen de grote, stoere jongens. Die pesten het 'moederskindje', pakken zijn boeken af en zetten hem weg als klikspaan. Mirco houdt zich staande door zijn vriendschap met Torsten Maslowski, een durfal en buitenstaander en geen lid van de Freie Deutsche Jugend (FDJ). Mirco en Torsten vormen samen een tafeltennisteam, dagen de grote pestkoppen uit voor een duel - met als inzet een batje - en nemen het initiatief voor een tafeltennisschooltoernooi. Mawil tekent dit coming-of-age verhaal in een luchtige stijl, met heldere kleuren en vol actie. Bij hem wordt tafeltennissen manga. Dat de kinderen in de DDR opgroeien blijkt terloops, maar is op de achtergrond altijd aanwezig. Past een pingpong-toernooi wel bij een FDJ-Pioniersjubileum? En hoeveel troost biedt een lerares die zegt dat je geen traan hoeft te laten voor ouders en kinderen die bezwijken voor goedkope verlokkingen van het Westen? Maar ook deze hardliner blijkt stiekem Der Spiegel te lezen. Mirco's ouders fluisteren over 'Republiekvlucht', wat Mirco angst aanjaagt, Dan, als een donderslag bij heldere hemel gaat de Muur open. Op de dag van het toernooi slepen Mirco's ouders hun zoon mee naar West-Berlijn. Het gedwongen uitstapje van Mirco stelt de vriendschap met Torsten op de proef, omdat zij met een indianen-eed elkaar bezworen in het land te blijven.