Ontroering en bewondering, dat is wat Phaedra Derhore's beeldroman Doorsnee bij mij veroorzaakt. Haar autobiografische strip kent geen genade voor haarzelf en de bevooroordeelde lezer. Het maakt korte metten met taboes en vooroordelen over mensen met obesitas. Derhore tekent haar gang naar de maagverkleiningskliniek. Je wordt al vanaf de eerste tekstloze pagina?s de roman ingezogen en voelt intu?tief aan dat je iets gaat beleven, leren, voelen. En het klopt, na lezing moet je wel een ander mens geworden zijn dan je daarvoor was. Alsof je zelf in het hele proces van een maagverkleiningsoperatie zit, zo goed weet Derhore te schetsen en te beschrijven wat ze heeft doorgemaakt. De kwaliteit van haar tekeningen is er ook naar. Ze is in staat emoties te verbeelden zonder woorden en dat er soms tekst nodig is om haar verhaal te vertellen, neem je op de koop toe. Maar ik durf te wedden dat deze striproman ook zonder tekst indrukwekkend zou zijn. Derhore (Bonheiden, 1990) studeerde Illustratie aan Sint-Lucas Gent en behaalde daarna haar Master Beeldverhaal aan Sint-Lukas Brussel. Een groot en jong talent, waar we nog veel moois van hopen te verwachten.