Recensies

Eindelijk deel 13 van De kronieken van Pandarve, deel 22 uit de reeks Storm, en deel 3 van De Von Neumann-trilogie. Na tien jaar hebben Don Lawrence en Martin Lodewijk de trilogie rondom de anomalie Storm, die begon met het album De Von Neumann-machine, in het album De Armageddonreiziger, voltooid. We hebben er lang op moeten wachten, maar het is het wachten waard geweest. Met dit grandioze album sluit Don Lawrence deze trilogie, en misschien wel zijn gehele oeuvre af. Dit album is misschien wel het laatste op stripgebied, wat Don Lawrence ons zal kunnen bieden, want hij tobt met zijn gezichtsvermogen, en dit album kon eigenlijk alleen maar afgemaakt worden, met behulp van een assistent. Liam McCormack-Sharp assisteerde de tekenaar bij het maken van de laatste dertien pagina's. Het schetsen gaat hem volgens insiders nog steeds goed af, maar met het schilderen heeft hij steeds grotere moeite. Dat Martin Lodewijk fantastisch verhalen kan verzinnen, dat wisten we, maar met het scenario voor dit album, overtreft hij zichzelf. Het album zit vol onverwachte wendingen, want wie zou het nu in zijn hoofd halen om Don Lawrence en zijn vrouw een optreden in dit finale album te geven? Martin Lodewijk doet het, en geeft zo aan Don Lawrence het mooiste afscheidsgeschenk dat ooit iemand zou hebben kunnen bedenken voor de schepper van de werelden van Storm. Don Lawrence wordt niet met een figurantenrolletje afgescheept in zijn afscheidsalbum, nee, hij krijgt samen met zijn vrouw een onmisbare hoofdrol in de ontknoping van deze trilogie. Ook wordt het idee van een levende planeet prachtig weergegeven op een van de laatste plaatjes van dit verhaal. Je ziet een groen heuvellandschap, waarin duidelijk een liggende naakte vrouw is te herkennen: de levende planeet Pandarve, afgebeeld als een slapende vrouw. Martin Lodewijk en Don Lawrence hebben in dit verhaal duidelijk geprobeerd alle loose ends uit de vorige verhalen tot een ontknoping te brengen, en om ten volle te kunnen genieten van alle originele vondsten in dit verhaal moet je eigenlijk de twee voorgaande delen nog maar eens goed doorlezen. Je oeuvre met zo'n klapper van een album afsluiten, dat zou je iedere auteur gunnen. Maar wie weet, zien we nog wel eens nieuw werk van Don Lawrence terug, en misschien komt er nog wel een nieuw album van Storm. Wie weet gaat die samenwerking met Liam McCormack-Sharp nog wel een poosje door, en ligt er over een poosje een nieuw vervolg in de schappen. Met een scenarist als Martin Lodewijk weet je het nooit. De scènes die hij uit zijn hoge hoed heeft getoverd voor dit Storm-album, zijn zo fantastisch, dat je helemaal niet verbaasd moet zijn, als hij voor de toekomst van Storm ook nog iets fantastisch uit zijn hoge hoed haalt, al of niet in samenwerking met Don Lawrence.