Recensies

In 1954 introduceerde Jacques Martin de stripreeks over de journalist Lefranc als een moderne tegenhanger van zijn historische strip Alex. Voor de eerste drie delen, die verschenen tussen 1954 en 1967, verzorgde hij de teksten en de tekeningen. Vanaf deel vier schreef hij slechts de teksten. Voor het vierde deel wist hij Bob de Moor te strikken; vanaf deel vijf tot en met deel dertien wist hij zich gesteund door Gilles Chaillet, die nu voor het veertiende deel heeft moeten plaatsmaken voor Christophe Simon. De drie genoemde tekenaars zijn aanhangers van dezelfde stijl als Martin, dat wil zeggen: de klare lijn. Simon heeft zich volledig vereenzelvigd met de tekenstijl van zijn befaamde voorgangers zonder van epigonisme te worden beschuldigd. De Lefranc van de 21e eeuw kan zich zeker meten met die van de laatste twee decennia van de 20e eeuw. De tekentechnische kwaliteiten van Martin en De Moor waren van de buitencategorie en lijken voorlopig niet haalbaar voor Simon. De inhoud van het nieuwe deel is snel verteld. Lefranc krijgt van een puissant rijke vrouw het verzoek haar in Cambodja verdwenen zoon op te sporen. In Bangkok wordt hij opgevangen door zijn gids, die hem geroutineerd door de door oorlog verwoeste infrastructuur van Kampuchea voert. Vanaf Angkor Vat gaat de expeditie het oerwoud in onder aanvoering van een specialist in het opsporen van de tijdens het regime van Pol Pot neergelegde mijnen. En passant loopt er een oude bekende van Lefranc door het beeld, Axel Borg, die op zijn eigen wijze onze held uit de ellende haalt. Het verhaal wordt eenvoudig zonder poespas verteld. De auteur kent zijn metier en vult dat routinematig in. Qua vorm een leuk en aantrekkelijk stripalbum, qua inhoud middelmaat.