Kunst is belangrijk, het helpt mensen hun plaats te bepalen in een complexe wereld. Kunstenaars maken bijzondere dingen, dat maakt ze als mens nog niet speciaal. In De nieuwe avonturen van de kunst neemt Willem - de artiestennaam van de in 1941 geboren Bernard Willem Holtrop - honderd beroemde en enkele minder bekende kunstenaars van de afgelopen honderd jaar satirisch op de hak. Bijna alle surrealisten komen langs, maar ook andere modernisten, beeldend kunstenaars, regisseurs, schrijvers en acteurs. Vaak mannen, maar ook relatief veel vrouwen. Willems aanpak zet hen in hun nakie. Pablo Picasso was dol op jonge meisjes, net als de meeste andere surrealisten. Marina Abramovic? Plagiaat, die sessies waarin ze niets doet, claimen werkelozen. Edvard Munch? Die Schreeuw van hem is heel wat anders dan een grote mond? Edward Hopper? Die werd stomdronken uit zijn eigen schilderij Nighthawks gezet. Robert Capa? Die poseerde zelf voor zijn beroemde stervende soldaat. En wat is de waarde van het bed van Tracey Emin na het bezoek van het kamermeisje? Eén van de weinigen die er goed vanaf komt is Gerrit Rietveld. Als Amerikanen hem vragen een elektrische stoel te maken, wacht hen een verrassing. Hitler staat op het omslag van dit boek. Dat hij geen kunstenaar werd, was de schuld van Egon Schiele, toont Willem. Zijn kunstenaarsportretten zijn scherp: mannen pakt hij op hun geilheid en pretenties, vrouwen alleen op grootspraak. De tekeningen werden eerder gepubliceerd in het blad Charlie Hebdo. Het zijn 'nieuwe avonturen', omdat er al in 2004 een eerste versie met kunstenaarsportretten in Frankrijk verscheen. Willem kiest in dit boek dezelfde aanpak als in Le feuilleton du siècle, het werk waarin hij terugkeek op belangrijke gebeurtenissen in de 20e eeuw. Toen kreeg elk jaar twee pagina's, nu elke beroemde kunstenaar. Willem blijft Willem. In de jaren 1960 spotte hij al met mensen die denken dat ze macht hebben; dit doet hij nog steeds op een intrigerende, humoristische manier.