Eén van de beroemdste militaire strategen uit de geschiedenis is Sun Tzu, een vooraanstaande Chinese officier die leefde rond 500 voor Christus. Hij schreef een doordachte en overzichtelijke handleiding strategische krijgskunst die eeuwenlang gebruikt werd in China, later ook in Japan. Vanaf 1772 drong zijn faam, na de uitgave van een Franse vertaling, ook in Europa door, een ontwikkeling die versterkt werd door de verschijning van een Britse vertaling in 1910 (te lezen via een Engelse vertaling uit 1910: www.gutenberg.org/ebooks/132). De dertien compacte hoofdstukken in The Art of War drongen sindsdien niet alleen door tot het onderwijsprogramma van militaire academies in de westerse wereld, maar werden in toenemende mate als voorbeeld gebruikt voor managers, advocaten en sportcoaches. De stripversie van de Iers-Griekse, in Groot-Brittannië gevestigde illustrator Pete Katz maakt duidelijk dat Sun Tzu's handleiding eigenlijk vooral betrekking heeft op de gang van zaken op het slagveld. In deze bewerking worden de lessen van Sun Tzu ingekaderd in het strategische privé-onderwijs dat Sifu ten tijde van de Han-dynastie (circa 200 voor Chr tot 200 na Chr) geeft aan zijn jonge leerling Liu. Door middel van aanschouwelijk onderwijs, soms voorzien van een enigszins relativerende knipoog, wordt de lezer ingewijd in helder geformuleerde principes. Hoewel ze soms onvermijdelijk doen denken aan tegeltjeswijsheden schiet een dergelijke classificatie ernstig tekort. De introductie van nieuwe wapens met veranderde kracht en manieren van toepassingen - te land, ter zee en in de lucht - heeft het geheel aan strijdtonelen in recente eeuwen ingrijpend veranderd maar de lessen die Sun Tzu aanreikt zijn merendeels nog altijd overtuigend. Katz is niet de eerste auteur die de inzichten uit The Art of War in stripvorm heeft vertolkt (zowel in China als in de VS zijn in de laatste vijf decennia andere voorbeelden te vinden). Zijn pagina-indeling oogt traditioneel en wat statisch maar zijn manier van presenteren past goed bij de educatieve insteek van het boek. Op het gekozen formaat komen de tekeningen goed tot hun recht, al blijken juist de gevechtsscènes doorgaans niet de meest aansprekende beelden op te leveren. Waar krijgers buiten beeld blijven, wordt de lezer opmerkelijk genoeg vaak sterker geraakt. Als eerste kennismaking met klassieke strategische inzichten overtuigt De kunst van het oorlogvoeren uiteindelijk meer dan als artistieke interpretatie. KR