Een boek omzetten naar film of strip is een moeilijke opgave. Laat staan wanneer het deze sf-klassieker uit 1965 betreft: Dune van Frank Herbert. Regisseur David Lynch, toch niet de minste, was er niet in geslaagd om het voor een groot publiek toegankelijk te maken. Een nieuwe verfilming zal binnenkort in de bioscoop te zien zijn. Om hierop mee te liften is een stripbewerking van de sf-roman gemaakt. De zoon van de schrijver, Brian Herbert, formeerde daarvoor een team met schrijver en Dune-kenner Kevin Anderson en de tekenaars Raúl Allén en Patricia Martín.
Net zoals bij Game of Thrones is het bij Dune opletten geblazen hoe de diverse adellijke huizen zich tot elkaar verhouden en de intriges in elkaar steken. De keizer in dit universum, Shaddam IV, van eveneens een intergalactische maatschappij, heeft zijn geadopteerde neef, Hertog Leto Atreides, van het gelijknamige adellijke huis, de opdracht gegeven om met zijn familie de oceaanplaneet Caladan te verruilen voor de woestijnplaneet Arrakis, oftewel: Dune. De hertog heeft als taak de oogsten van het levenselixer Spice, voor diverse doeleinden veilig te stellen. Spice komt alleen voor op Arrakis en dat betekent macht voor diegenen die over de handel gaan. Wat Leto niet weet is dat de keizer zo zijn motieven heeft om hem erheen te sturen. En dat is nog maar het begin van alle ontwikkelingen. Het computerachtige artwork ziet er gelikt uit maar de strip oogt daardoor wel klinisch. De keuze voor een verticale rode band aan het begin van de bladzijde leidt wat af. Maar, hoewel het lastig is in de huid te kruipen van de personages, staat het verhaal als een huis door de verschillende verhaallijnen en gelaagdheid. Ik zie uit naar deel twee.