Recensies

Heb je me als lijk gezien? lijkt een vreemde titel, maar is het niet. De verklaring is dat acteurs die het over hun vak hebben vaak de vraag stellen of je hen hebt gezien in die-of-die rol in dat-of-dat toneelstuk. Het nieuwste album van Jacques Tardi is een moordmysterie dat zich afspeelt in de wereld van variété en theater. Dat verklaart de titel die de tekenaar overigens niet zelf heeft verzonnen. Het boek van Léo Malet waar hij zich op baseerde heet M'as-tu vu en cadavre? Dit nieuwste stripavontuur rond detective Nestor Burma is levensecht. Dat heeft deels te maken met de uitgewerkte karakters die Tardi door Malet kreeg aangereikt. De figuren hebben stuk voor stuk een emotie of een stuk geschiedenis die regelrecht uit het leven lijkt te zijn gegrepen. De drang naar roem, bezorgdheid om een geliefde, het verdriet om een verdwenen kind, angst en hebzucht bepalen de handelingen en dat maakt de karakters geloofwaardig. Bovendien acteren de hoofdrolspelers tegen het uiterst realistische decor van Parijs dat Tardi zo getrouw heeft neergezet dat zelfs de Nederlandse lezers soms een straat kunnen herkennen, bij voorbeeld als Burma de hoek om slaat bij het Gare du Nord. De tekenaar heeft zijn tekeningen opgevuld met sombere grijstinten die het verhaal een sfeer van dagelijkse sleur meegeven. Daarnaast is hij ook ingetogen omgegaan met zijn regie. Zo zijn er pagina's waarin hooguit twee camerastandpunten worden gehanteerd. Al deze elementen geven de indruk dat Tardi met blocnote en papier achter zijn karakters heeft aangelopen en schetsen en aantekeningen maakte terwijl de gebeurtenissen zich voor zijn ogen afspeelden. De beelden lijken meer op die van een documentaire dan van een moordverhaal. Kortom: een intelligente en meeslepende strip.