Bij Silvester zijn deel drie en vier van de serie over de archeoloog en etnoloog Allan MacBride verschenen: Zoektocht op de Stille Zuidzee en Het eiland van de varanen. De verhalen spelen vlak voor de Tweede Wereldoorlog rond de Stille Zuidzee (Grote Oceaan). MacBride doet op de eilanden daar archeologisch onderzoek, waarbij hij tot verrassende vondsten komt. Ook de Japanners spelen een rol, niet vreemd gezien de periode waarin de albums gesitueerd zijn.
De tekeningen van Patrick Dumas zijn in een vaardige klare lijn stijl uitgevoerd, die enigszins herinnert aan Blake en Mortimer, al haalt Dumas dat niveau niet, ook niet met de inkleuring. Nadeel van de klarelijnstijl (of klare-lijnstijl) kan soms zijn dat de gezichtsuitdrukkingen niet expressief zijn of dat alle gezichten op elkaar lijken, waardoor meeleven moeilijker wordt. Het hoofdpersonage oogt als een stoerdere variant van Barelli van Bob de Moor.
Het is vooral het scenario van Jean-Yves Brouard dat deze stripserie prettig leesvoer maakt. Het gaat om volwassen verhalen, waarin sfeerschepping belangrijk is, eerder dan dat actie centraal staat, al ontbreekt die niet. Brouard zet de lezers een fictief gerecht voor dat herinnert aan de ancient aliens-theorieën van Erich von Däniken en ook aan het Kuifje-album Vlucht 714. Hij laat met zijn scenario zien dat het verhaal van een strip minstens zo belangrijk is als de tekeningen.