De realistische in het heden geplaatste stripreeks De tien geboden heeft als leidend thema de visie van de profeet Mohammed op de tien geboden, die een samenvatting van zijn geloofsleer biedt. Deel 1 heeft als ondertitel 'gij zult niet doden', het zesde gebod zoals dat is opgenomen in het bijbelboek Exodus. Het verhaal, dat zich afspeelt in Glasgow, heeft meerdere invalshoeken. Enerzijds is daar het gruwelijke werk van een seriemoordenaar, anderzijds zijn daar de verwoede pogingen van een jonge uitgever en schrijver om na een reeks mislukkingen eindelijk door te breken met een bestseller. Het geluk is met hem als een oude dame hem eraan herinnert, dat zij de uitgeverij een Franstalig manuscript uit het begin van de 19e eeuw heeft bezorgd. De plotselinge dood van deze dame biedt hem een buitenkans af te raken van het imago van gemankeerd schrijver. Bij vertaling van het document merkt hij dat het gegeven alles in zich heeft om een publiekskraker te worden. Niet geremd door enige schroom geeft hij het boek uit onder zijn naam. De prijs die hij uiteindelijk zal moeten betalen voor deze faux pas is zeer hoog. Deel 2 heeft als ondertitel 'gij zult naar uw geweten blijven luisteren om daarin de stem van God te horen' en voorwaar, dat is niet mis. De gebeurtenissen in dit deel wekken reminiscenties aan het door de ayatollah Khomeiny over Salman Rushdie uitgesproken doodvonnis naar aanleiding van het boek The Satanic Verses, waarin naar het oordeel van de Iraanse geestelijkheid blasfemische teksten zijn opgenomen. Een jonge Noord-Afrikaanse moslim, die actief is betrokken bij een islamitische fundamentalistische beweging, ziet op een moment van diepe twijfel over een verloren liefde in Parijs op het station Gare de l'Est een reiziger in de Oriënt Express stappen, over wie door moslimextremisten een doodvonnis is uitgesproken vanwege zijn uitleg van de tien geboden in een roman. In de wetenschap dat hem eeuwige roem als martelaar ten deel zal vallen als hij deze godslasteraar om zeep brengt, springt de fanaat in de trein om de daad bij het woord te voegen. Het lot bepaalt echter anders. Door allerlei aarzelingen van de jonge man krijgt de verdoemde schrijver de gelegenheid om zijn aanstaande moordenaar te wijzen op de tekortkomingen en gevaren van het fundamentalisme. Het verhaal komt in een stroomversnelling als de schrijver bij een worsteling tussen beiden de dood vindt. De moordenaar wordt met gejuich ontvangen door zijn kompanen, maar het zaad van de twijfel over de 'uitleg van de schrift is gezaaid. Het kan dan ook niet anders dan slecht aflopen met de jongen. Ook in dit verhaal speelt het mysterieuze boek getiteld Nahik, dat uit het niets opdook in het eerste deel van deze reeks, een prominente rol. De mores in beide verhalen is dat degene die het zwaard opneemt door het zwaard zal worden verdelgd. Beide verhalen van Frank Giroud weten te boeien. Met name het eerste deel heeft een goede opbouw van het spanningsveld en daar is sprake van chemie tussen tekenaar en scenarist. Die wisselwerking is zeker ook in het tweede deel aanwezig, maar de tekenstijl van Giulio de Vita in deel 2 neigt meer naar semi-realistisch en vertekenen van de werkelijkheid dan de stijl van Joseph Béhé, de tekenaar van deel 1, en dat bepaalt mede de sfeer. De serie is prestigieus van opzet. De albums hebben een kloek formaat en zijn gestoken in een fraaie harde kaft met illustraties op de schutbladen. Er wordt met belangstelling uitgekeken naar de andere acht albums.