In De laatste zomerroos van Lucas Harari krijgt Leonard Linsky, een dertiger met schrijfambities die in een Parijse wasserette werkt, van zijn nogal patserige neef het voorstel om een maand in diens huis aan de Franse zeekust door te brengen. Leo vertrekt naar de kust, gewapend met de roman Martin Eden van Jack London, waar hij inspiratie uit hoopt te halen. Vanuit Sylvains huis aan de rotsige kust heeft hij uitzicht op een lager gelegen luxueuze jaren vijftig villa, waarvan de bewoners, de zeventienjarige blondine Rose Plynet en haar stiefvader George, een verzamelaar van exotische kunst die vaak op reis is, al snel zijn aandacht trekken.
Tijdens het rondtoeren en boodschappen doen hoort Leo de dorpsbewoners speculeren over twee jonge vermiste brunettes, maakt hij kennis met de opstandige en gecompliceerde Rose en haar vriendenclub en wordt hij ondervraagd door inspecteur Beloeil van moordzaken die onderzoek doet naar de verdwenen jongeren. De volgende dag brengt Leo door met Rose die dichtslaat en wegvlucht als zij bij de strandboulevard haar vader ziet in gezelschap van een psychiater met een sinistere uitstraling. Zij belanden in een muziektent waar Rose de klassieke Ierse ballade The last rose of summer zingt.
Als Leo haar laat op de avond afzet bij haar villa probeert hij haar te kussen, waarop Rose heftig afwerend reageert. Haar stiefvader roept Leo naar binnen, biedt hem een glas bijzondere rum aan en vertelt iets over zijn verzameling religieuze beelden, waaraan een vloek zou zijn verbonden. Daarna verbiedt hij hem om verder om te gaan met zijn dochter. Terug in zijn eigen huis belt Rose aan, overstuur en mishandeld door haar stiefvader. Zij blijft bij Leo slapen maar is de volgende dag verdwenen. Leo gaat naar haar op zoek en raakt steeds meer betrokken bij een reeks dramatische en mysterieuze ontwikkelingen...
De laatste zomerroos is een origineel, spannend verhaal, treffend en kleurrijk verbeeld in sfeervolle, in grootte afwisselende panelen, intelligent gecomponeerd met soms tekstloze maar relevante pagina’s. Lucas Harari (Parijs, 1990, afgebroken studie architectuur, studie beeldende kunst, tevens acteur en filmmaker) is er na zijn geprezen debuut De magneet, opnieuw in geslaagd een grafische beeldroman vol diepgang van hoge kwaliteit te leveren.