Met Vel hebben de Vlaamse illustrator Sabien Clement en dramaturg Mieke Versyp een indringende strip gemaakt over ouderdom, het vrouwelijk lichaam en vriendschap. In Vel treffen we Rita en Esther. Rita is een oudere vrouw die ervoor kiest om model te worden bij een kunstopleiding, Esther tekent Rita. Voor een groot deel draait Vel dan ook om de vraag wat het betekent om iemand te tekenen. Moet je iemand tekenen zoals zij er in het echt uitziet, of probeer je het innerlijk te vangen? Met andere woorden: welke verhalen vertelt ons uiterlijk, ons vel, over wie wij zijn?
In een tekening lukt dit zeer zelden om de persoonlijkheid van de getekende volledig te vangen. Gelukkig biedt het medium strip de mogelijkheid om een portret niet op een, maar op honderden portretten te stoelen. Langs al deze tekeningen leren we Rita kennen als een vrouw die, vanwege haar rouwen om het verlies van het contact met haar dochter, besluit zich volledig bloot te geven aan de wereld in een poging nieuwe contacten te ontwikkelen. Esther zien we door het moeras van de liefde en eenzaamheid dwalen.
Vel is een beeldroman die op gevoelige wijze dicht tegen het leven aan schurkt en de lezer uiterst realistische personages voorschotelt. Wat betreft verhaal lijken we dan ook een uitsnede van de voortkabbelende levens van de twee vrouwen te krijgen, in plaats van een sterk gestileerd en afgerond narratief. Dit klopt zowel voor het schrijven als het ontwerp van de strip, waar de vorm zeer sterk onderhevig is aan de emoties en de verhalen die overgedragen worden. Dit alles maakt Vel geen makkelijk te categoriseren werk, maar wel een memorabele leeservaring die het voorstellingsvermogen van de lezer verbreedt.