Recensies

Enkele onschuldig ogende kindertjes bellen aan bij een privé-detective om wat vragen te stellen voor school. De koters ontpoppen zich als kleine duivels. De speurneus vindt de dood en zijn partner Benedict gaat op onderzoek uit. Deze komt uit bij de bekende presentatrice van kinderprogramma's, juffrouw Dready, die een gezant blijkt van de duivel en kinderzieltjes werft. Een spannende strijd volgt met als inzet belastend bewijsmateriaal tegen Dready. Scenarist Carlos Trillo beweegt zich op het snijvlak van horror en het detectivegenre. Hij schuwt het niet om de grenzen van de goede smaak en het betamelijke op te zoeken en dreigt er even over heen te gaan als Dready de kindertjes martelt en Benedict onbewust bijna seks met een van de meisjes heeft. Gelukkig laat tekenaar Eduardo Risso de vunzige details netjes buiten beeld en weet hij zo het verhaal leesbaar te houden. Risso maakte de afbeeldingen in zwart/wit zonder raster of grijstinten. Daardoor versterkt hij het goedkope karakter van het verhaal en krijgt het boek een uitstraling die doet denken aan oude Italiaanse pulpstrips. Het scenario en de tekeningen zijn verder van te hoog niveau om deze gelijkenis lang te doorstaan. Het aardige van Video inferno is dat het pretentieloze kwaliteit heeft; doordat het boek valt binnen het horrorgenre, dat zich niet bepaald kenmerkt door artistieke hoogstandjes, ligt de verwachting bij de lezer vanaf het begin laag. Desondanks ontwikkelt zich een goed geconstrueerd plot met boeiende en sterke karakters. Met name de manier waarop Risso emoties weergeeft, maakt dat dit album zich verheft boven het genre. Er zitten bijzonder mooie sequenties in deze strip en dat is een aangename verrassing die ook de lezers die niet van horror houden wellicht zal kunnen bekoren. Tegelijkertijd rijst het vermoeden dat Trillo en Risso zich er met dit oppervlakkige verhaal te makkelijk van hebben afgemaakt en zeer goed in staat zijn een meerzeggender strip te maken. Het is net alsof Harry Mulisch een thriller heeft geschreven of Lars von Trier een actiefilm heeft gedraaid. Op die manier komt de kwaliteit van de makers natuurlijk niet optimaal tot zijn recht. Wellicht dat het volgende album het equivalent van De ontdekking van de hemel of Breaking the Waves zal zijn.