Of dit soort boeken nou de juiste uitwerking hebben? Een vraag die uw recensent zichzelf stelt. In 2014 kwam Strip2000 met een gelijkend project; Op missie. Op initiatief van Stichting Nederlandse Veteranendag werden tien ervaringen van veteranen in conflictgebieden verstript. De reacties waren wisselend. Bestemming Canada is vergelijkbaar. Het initiatief is afkomstig van Aimée de Jongh. Het doel is door middel van beeldverhalen de hechte band tussen Nederland en Canada voor het voetlicht te brengen. Uiteindelijk zijn vlak na de Tweede Wereldoorlog veel Nederlanders geëmigreerd naar onder andere Canada.
De Jongh vroeg enkele bevriende stripmakers zich bij dit stripproject aan te sluiten om zo de emigranten van verschillende generaties aan het woord te laten. Het tekenaarsaanbod is niet mis. Naast De Jongh doen Paul Teng, Erik Kriek, Hanco Kolk, Jordi Peters, Emma Ringelding, Mei-li Nieuwland, Erik de Graaf, Floor de Goede en Anne Stalinski een duit in het zakje. Wel is duidelijk dat niet iedere stripmaker even goed uit de voeten kan met een levensverhaal. Het is bijna vanzelfsprekend dat de nadruk bij de verhalen wel erg ‘En toen, en toen…’ is. Gelukkig heeft het tiental stripmakers om de valkuil van pratende hoofden heen gewerkt. Maar de vorm binnen de cohesie is niet echt een succes. De verschillende tekenniveaus en -stijlen zijn te verschillend, waardoor er een tegenwerking ontstaat. Mei-li Nieuwland, Hanco Kolk en Floor de Goede zijn er het best in geslaagd. Dit is je Thuis van Nieuwland weet mede door een prachtig sober kleurenpalet tot een concreet geheel te komen. Het werk in de stripjournalistiek werkt in haar voordeel. Ook voor Kolk is het een kolfje naar z’n hand; hij legt de focus op de oorlogsjaren met sprekende kleuren. Het indringende levensverhaal van de 102-jarige André Hissink doet simpelweg de rest.
Qua vormgeving is gekozen om het ontwerp van een reislabel door te trekken. Wat een soort van nostalgie oproept en doet denken aan de vormgeefstijl uit de jaren zeventig. Ondanks de goede bedoelingen en de boeiende levensverhalen blijft het een beetje hangen in ‘leuk geprobeerd’. Jammer, want er zit veel bloed, zweet en tranen in. Het knappe uittreksel aan het eind brengt hier geen verandering in.