Het Valkenjong is een trage, bijna poëtische vertelling die als hoofdpersonage de twaalfjarige Martin opvoert, een eenvoudige boerenjongen die woont in de nabijheid van het kasteel van Landheer Guilhem. Martin is onbezorgd en gek op de natuur die hem omringt. Als hij bij toeval een uit het nest gevallen valkenjong meeneemt wordt hij gewaarschuwd dat dit tegen de wetten van de landheer is. Alleen de boosaardige meester-valkenier van het kasteel heeft het recht jonge valken af te richten. Martin laat zich niet van de wijs brengen en weet het dier langere tijd te verzorgen en onder de radar te houden. Als hij echter toch betrapt wordt, wordt hij onmiddellijk opgesloten in een hoge kerktoren. Omdat de valkenier zijn hechtenis niet meldt aan de landheer zit Martin wekenlang in de toren zonder hoop op een uitweg. Als hij vanuit zijn hoge positie plotseling een vijandig leger ziet aankomen en als eerste de kasteelbewoners en omgeving weet te waarschuwen keren zijn kansen. Het verhaal, geschreven door Maxe L’Hermenier en gebaseerd op een roman van de Franse schrijver Jean-Côme Noguès, ontwikkelt zich aangenaam traag en leest daardoor gemakkelijk weg. Omdat er geen sprake is van vele plotwendingen of legio personages kan L’Hermenier de tijd nemen om het verhaal zorgvuldig uit de doeken te doen zonder dat dit verveelt. We worden vooral meegenomen in de positie van Martin die in de kerktoren niets anders te doen heeft dan te bedenken hoe hij zich uit deze hachelijk positie kan bevrijden. Steven Dupré, tekenaar van dienst, voelt zich klaarblijkelijk thuis als de setting historisch is. Zo kennen we hem ook van Wolf en Kaamelott die zich ook in het verleden afspelen. Het slot van het verhaal verdient een apart compliment. Zonder uiteraard het plot te verklappen, kan ik wel melden dat doorlezen tot de laatste pagina een aanbeveling verdient!