Het stripverhaal is een reeks tekeningen die samen een verhaal vertellen, een verhaal dat doorgaans de draak steekt met de geschiedenis en daarmee komisch van aard is. Nietwaar?
Nou, aan die eis voldoet De ruiterlijke confessies van Dragon Dragon van scenarist Nicolas Juncker en tekenaar Simon Spruyt ruimschoots, want een ronduit geestige vertelling over een dragonder (infanterist die zich per paard verplaatst, maar te voet vecht) tijdens de bloedige Franse Revolutie (1789–1799). In (eigenlijk bewust? lelijke!) rechttoe-rechtaan-tekeningen maken we kennis met Pierre-Marie Dragon die lijkt voorbestemd om als onverschrokken held de geschiedenisboeken in te gaan. Een detail: Dragon zoekt zijn lot niet in moed en onderscheidingen, maar is meer een heer die op zoek is naar seksuele (‘Ik heb voor het leger gekozen om af en toe ook zachtere en minder behaarde billen te kunnen voelen’) en financiële veroveringen. Merk het omslag op, waarop de opportunist in kwestie geniet van een goed glas wijn terwijl zijn collega’s – zichtbaar door het venster van zijn verblijf - worden overrompeld door het Pruisische leger. Totdat blijkt dat de aanvoerder aan de andere kant van het slagveld ook niet veel zin heeft in een veldslag. Grappig, kolderiek en hilarisch; een strip zoals een strip ergens bedoeld moet zijn. Over reeks gesproken: de uitgave doet de eerste aflevering (1: Valmy 1792) van een serie vermoeden. Hopelijk, want het smaakt naar een volgend deel.