Het duo Nicoby (Nicolas Bidet) en Vincent Zabus durven het aan om het meesterwerk van Jostein Gaarder te bewerken tot strip. Laten we eerlijk zijn, vaak denk je ‘Dit kan nooit wat worden, leg het maar bij het oud papier’, maar verdomme (sorry, een andere term heb ik er niet voor) wat is dit goed gedaan zeg. Heel authentiek en toch dicht bij het werk van de Noorse schrijver.
Hoofdpersoon is de tiener Sofie Amundsen die bij thuiskomst een enveloppe met een cursus filosofie vindt. Twee vragen worden haar gesteld: ‘Wie ben jij?’ en ‘Waar komt de wereld vandaan?’ Een bijzonder krachtig uitgangspunt, maar Sofie lijkt nauwelijks verbaasd en weet de vragen goed te weerleggen. Dit inzicht is de start van een reis van de jonge adolescent door de geschiedenis van de filosofie. Zo komt ze via de Griekse mythe bij de doos van Pandora, Odin en de natuurfilosofen. Om vervolgens in gesprek te raken met Socrates, Plato, Aristoteles en Diogenes. Een reis die allesbepalend is, waarbij Sofie ten slotte ook haar eigen filosoof Alberto ontmoet. Alberto neemt haar op sleeptouw en toont het wel en wee van de filosofie na de geboorte van Christus. Of dit een stuk concreter is, wordt gaandeweg duidelijk. Nicoby en Zabus spelen in dit prachtige beeldverhaal niet alleen met de gedachtes, wortels en de geschriften van de filosofie, maar pakken visueel uit door te spelen met het medium strip. Letters en zinnen zijn duidelijk onderdeel van het beeld en zelfs hoofdstuktitels hebben een functie. Fraai vormgegeven dus, vooral in het hoofdstuk rond de vraag ‘Waarom is Lego het briljantste speelgoed op aarde?’. Het lijvige origineel hebben de stripmakers keurig verdeeld als tweeluik. Ook hier wordt in de stripvorm mee gespeeld. Sofie is zich er van bewust dat er een deel twee op komst is. Verhaaltechnisch heeft het duo het aangedurfd naar dit punt toe te werken. Door slechts een tip van de sluier rond Hilde (Møller Knag) prijs te geven en naar een apotheose toe te werken. Ook wordt er een linkje gelegd met de actualiteit. Zo heeft Sofie het over de coronapandemie en wordt ook #MeToo aangehaald. Een extra pluim voor de vormgever en vertaler van dit boek. Zij hebben een huzarenstukje afgeleverd om de Nederlandse taal onderdeel te laten zijn van het beeld op een organische manier. Kortom: Een knap staaltje werk van alle partijen.