‘Ik heb Robbedoes gedood!’ schreeuwt Kwabbernoot ontsteld als hij enkele bladzijden voor het eind van dit 56de deel uit deze klassieke avonturenreeks aanspoelt op een zonovergoten Zuid-Frans strand. Om er met enige reflectie aan toe te voegen ‘Dat kan toch niet! (...) Helden sterven niet zomaar!’. En inderdaad, om het verdienmodel geweld aan te doen dienen goede redenen te worden aangevoerd. Maar juist daar schort het aan, temeer daar Kwabbernoot vervolgens naar Brussel rijdt in plaats van ter plekke zijn boezemvriend te zoeken. Weliswaar wordt het eeuwfeest van de uitgeverij aangegrepen om een onbarmhartige manager op te voeren die het tijd acht voor een nieuwe reeks rond een nieuwe held, maar overtuigen doet die logica vooralsnog niet in wat het eerste deel van een tweeluik lijkt te zijn. Het tekenwerk van Olivier Schwartz is fraai, de referentie naar Zwendel en de recente Russische megalomanie aardig gevonden van de scenaristen Benjamin Abitan en Sophie Guerrive, maar als geheel oogt het ietwat obligaat.