In 1961 vertelt de 100-jarige Louise Soral haar levensverhaal en dramatische familiegeschiedenis als plantagehouders ten tijde van de Amerikaanse burgeroorlog aan haar huishoudster. Langzaamaan beginnen de puzzelstukjes op hun plek te vallen. Het einde is verrassend waardoor je de voorgaande twee delen opnieuw wilt lezen. Het tekenwerk is puik in orde; een mix tussen Rossi en Giraud.