Pajottenland, de zacht heuvelige agrarische streek in de Belgische provincie West-Brabant bij Brussel - ook wel het Toscane van het noorden genoemd - is het decor van het zielkundige verhaal Merel dat zich afspeelt in de tamelijk besloten landelijke omgeving. Hoofdpersoon is Merel, een spontane, zelfstandige en ongebonden vrouw van een jaar of veertig. Ze fokt eenden, doet actief mee in het dorpsgebeuren, schrijft sportverslagen over de lokale voetbalclub voor de regionale krant en brengt af en toe discreet een gezellige tijd door met haar jongere vriend/minnaar.
Merel is een gewaardeerd lid van de gemeenschap totdat zij een onschuldige, maar dubbelzinnige grap maakt, die ertoe leidt dat er roddels over haar worden verteld. Mede omdat er herinneringen boven worden gehaald over haar verleden als ‘makkelijke’ vrouw. Aanvankelijk reageert Merel laconiek op de vage maar toenemende geruchten, maar als de onwetende dorpsjeugd, die de klok heeft horen luiden, maar niet weet waar de klepel hangt, overgaat op pestgedrag escaleert de situatie ernstig en wordt zelfs haar prijseend geslachtofferd. Verliest Merel compleet het vertrouwen in ‘haar’ dorp of zijn er toch nog mogelijkheden tot toenadering en verzoening?
Clara Lodewick, die vorig jaar met veel succes in de Franse taal debuteerde met Merel, blijkt in interviews een jonge Brusselse die ook uitstekend Nederlands spreekt. Zij zat tot haar zeventiende op een Nederlandstalige school en woonde een deel van haar jeugd in Pajottenland. Recent voltooide zij haar opleiding aan École supérieure des Arts Saint-Luc Bruxelles. Met Merel biedt Lodewick, die zichzelf meer als scenarist bestempelt dan als tekenaar, in vrije klare lijn en in heldere kleuren een krachtig verhaal over een agrarische woongemeenschap op het platteland. Voor deze indrukwekkende vertelling heeft de auteur financiële steun ontvangen van de Fédération Wallonie-Bruxelles.