El Alamein is het slotstuk van een drieluik van Olivier Speltens dat de lezer meevoert naar de militaire confrontaties die het Duitse Afrikakorps tussen maart 1941 en mei 1943 in Noord-Afrika aanging met de geallieerden. Speltens brengt het vakkundig in beeld en verdeelt zijn aandacht over de Duitsers, Fransen en Britten. Ook de aanwezigheid van Australiërs en Zuid-Afrikanen, die het garnizoen vormden in Tobroek, ontgaat hem niet in zijn streven naar historische accuratesse. Ondanks aandacht voor de luchtmacht en infanterie is de hoofdrol weggelegd voor tanks die de vernietigende slagkracht symboliseren in een woestijnlandschap waar geen Arabier te ontdekken is.