In september 1943 blijkt het stripweekblad Spirou – in het Nederlands bekend als Robbedoes – niet meer verkrijgbaar in de tijdschriftenkiosk. De Duitse bezettingsautoriteiten hebben de voortzetting van het populaire jeugdblad onmogelijk gemaakt. Het is een grote teleurstelling voor de trouwe lezers die zichzelf zagen als lid van de ‘Club der Robbediesvrienden’ die in 1938, kort na de lancering van het tijdschrift, van start was gegaan. Een zeskoppige vriendengroep in Charleroi besluit daarop de erewet uit het weekblad in de praktijk te brengen - een wet die sterk doet denken aan de idealen zoals destijds ook gepropageerd werden in jeugdbewegingen zoals scouting. Zij komen met behulp van humor en creativiteit in verzet tegen de Duitsers. Dat een dergelijke principiële en misschien ook intuïtieve opstelling niet zonder gevaar was wordt al op de eerste bladzijden van dit stripverhaal duidelijk als we de hoofdredacteur van Spirou kort na de bevrijding geëmotioneerd aantreffen bij de graven van twee voormalige lezers, aangeduid als ‘martelaars van de bevrijding’.
Het verhaal roept sympathie op voor de jeugdige daadkracht van de jonge Robbedoes-lezers, al is het de vraag of heldhaftigheid en onbezonnenheid hier niet enigszins door elkaar lopen. Maar het wringt enigszins dat deze fictieve jeugdpersonages unaniem voor het verzet kiezen, terwijl het in werkelijkheid waarschijnlijker was dat een aanzienlijk deel van de lezers een minder uitgesproken positie had ingenomen. En zou er onder de jeugdige aanhangers van de Waalse collaborateurspartij Rex geen enkele Robbedoes-lezer zijn geweest?
Gezien de historische verzetsactiviteiten van Spirou-hoofdredacteur Jean Doisy (Jean-Georges Evrard) is de keuze van scenarist Jean-David Morvan begrijpelijk. Maar misschien was het vooral ook een veilige keuze vanuit hedendaags perspectief. Wie recent de fictieve oorlogsavonturen van Robbedoes heeft gelezen die door Émile Bravo zijn vormgegeven zou ongetwijfeld wat meer weifelende personages hebben verwacht. Het scenario van dit eerste deel van De Robbedoes Vrienden is van Jean-David Morvan; het tekenwerk is van David Evrard met hulp van Benoît Bekaert (Ben BK, die ook de inkleuring verzorgde).