Schrijver Jérôme Derache baseerde deze heerlijke striproman op een scenario van de Franse thrillerschrijver Michel Bussi. De meeste van diens boeken spelen zich af in Normandië en dat geldt voor een belangrijk deel ook voor dit verhaal. Het scenario is zondermeer intrigerend te noemen en de oorsprong ligt in één van de slotstukken van de Tweede Wereldoorlog. Operatie Overlord staat op het punt geschiedenis te worden, waarbij de geallieerden de westkust van Frankrijk bestormen die op dat moment nog in handen is van de Duitsers.
De volgorde van de ingezette soldaten wordt bepaald per loting. Nummer 1 moet als eerste en zo verder. Omdat iedereen beseft dat dit een bloedbad gaat worden en een laag nummer een gewisse dood betekent, hoopt iedereen op een hoog nummer. Soldaat Lucky - een geboren geluksvogel - gaat tegen het vooruitzicht van een enorm bedrag akkoord met het wisselen van zijn hoge nummer met dat van Oscar Arlington, een soldaat met gefortuneerde ouders. Hij realiseert zich dat hoewel de kans op overleven klein is, hij dan in ieder geval zijn vriendin van een goed pensioen kan voorzien. De deal wordt gesloten, vastgelegd in het bijzijn van enkele bevriende soldaten en de aanval start. Als jaren later Alice, de vriendin van Lucky, bij toeval achter de deal komt, is het spel op de wagen en volgen de ontwikkelingen elkaar in hoog tempo op.
Scenarist Derache weet de spanning erin te houden. Waarom was Alice niet op de hoogte, laat staan uitbetaald? Welke rol speelt de lokale Lison die een verhouding is aangegaan met de achtergebleven Amerikaan Alan en waarom kan hij niet goed uitleggen waarom hij plotseling naar Amerika terug moet? En waar ging het fout bij de deal met Oscar? De verhaallijn kent meerdere plotwendingen en wordt langzamerhand een echte Whodunit. Als Alice, die een privédetective inhuurt die meer wil dan alleen een rol als werknemer, op enig moment zelf verdacht wordt en potentiële getuigen onder verdachte omstandigheden de dood vinden, wordt de lezer meer dan normaal naar de ontknoping toe gedwongen.
Tekenaar Cédric Fernandez tekent stemmige platen zonder veel details en achtergronden. Omdat veel van de verhaallijn plaatsvindt in conversaties tussen de diverse hoofdrolspelers, is flink uitpakken met bijvoorbeeld flitsende auto’s of gedetailleerde natuurlandschappen niet nodig. Tranen in het Zand is een album waarvoor je het best even goed kunt gaan zitten, want je leest het in één adem uit. Een topstrip!