Zeeland kent een bewogen oorlogsgeschiedenis die in belangrijke mate afwijkt van de militaire geschiedenis van de rest van het land. In de meidagen van 1940 werd er in de zuidwestelijke provincie dankzij de inzet van Franse en Belgische legeronderdelen langer weerstand geboden aan de oprukkende Duitse troepen. Vanaf september 1944 was Zeeland één van de frontgebieden waar Britten, Canadezen, Polen en opnieuw Belgen - samen met Nederlandse militairen van de Prinses Irenebrigade - de strijd aangingen. Niet in de laatste plaats om de Westerschelde onder geallieerde controle te krijgen zodat Antwerpen als haven kon dienen om de geallieerde bevoorrading, noodzakelijk voor de uiteindelijke aanval op Nazi-Duitsland, dringend op gang te helpen.
In minder dan vijftig bladzijden proberen regionaal historicus Jan Zwemer en stripmaker en generatiegenoot Danker Jan Oreel, bekend van onder meer enkele provinciegeschiedenissen in stripvorm, een panorama te schetsen van de oorlogsgebeurtenissen. Dat heeft, enigszins onvermijdelijk, geleid tot een verhaal waarin militaire gebeurtenissen de overhand hebben. De talrijke gebeurtenissen rond het begin en einde van de Duitse bezetting, gecombineerd met de aanleg van de Atlantikwall als langgerekt verdedigingswerk, zijn zo dominant aanwezig dat de enigszins versnipperd ogende poging om de ervaringen van de boerenfamilie Wisse tot rode draad in het verhaal te maken ondergesneeuwd raakt.
De informatiedichtheid is hoog; in dat opzicht krijgt de lezer waar voor zijn geld, al was een overzichtskaart van de provincie een welkome verrijking geweest voor de niet-Zeeuwse lezer. Jammer is wel dat juist het begin van het stripverhaal ietwat ontsierd wordt door slordigheden: Hitler die in 1932 (i.p.v. 1933) aan de macht zou zijn gekomen, de Franse generaal Deslaurens die per abuis als Delaurens wordt aangeduid. Duidelijk is evenwel dat het verhaal op uitvoerige documentatie in woord en beeld is gebaseerd. Een enkele keer is daarbij te gemakkelijk gebruik gemaakt van bestaand beeld, zoals voor een passage die moet verduidelijken hoe er in Zeeland voorbereidingen werden getroffen voor de Duitse invasie in Engeland: een tekening van twee vrouwen die in 1940 in een Britse vliegtuigfabriek werkten blijkt bijna letterlijk te zijn nagetekend - maar dan op basis van een foto met Amerikaanse arbeidsters ruim twee jaar later.
Het album wordt afgesloten met een oproep het Bevrijdingsmuseum Zeeland te bezoeken waar de uiteenlopende Zeeuwse oorlogsverhalen op minder compacte wijze gebundeld worden. Een aanbevelenswaardige aanvulling om de impact van de dramatische ontwikkelingen voor met name burgers in deze contreien beter tot zijn recht te laten komen.