Manga van Nederlandse bodem; het is geen makkelijk huwelijk. In de loop der jaren zijn er slechts een paar titels verschenen, zoals Winth (Adri van Kooten en Willem Ritstier), Quarck (Adri van Kooten en Martin Lodewijk), De puinhopen van Sari (Johan Neefjes) en The Shadow Prophet (Marissa Delbressine). Uitgeverij Hanabi wil er serieus werk van maken door een manga-fonds uit ons kikkerlandje op te bouwen. Een recente titel is Hongerig Papier verschenen. Gebaseerd op een verhaal dat Roderick Leeuwenhart schreef voor zijn 'young adult'-trilogie Pindakaas en Sushi. Dankzij een succesvolle crowdfunding heeft Sabrina Kooijmans het verhaal van Leeuwenhart kunnen vertalen naar tekeningen. En daar zit nou net de crux. Het plot is best sterk te noemen, alleen leent het zich niet echt voor een mangabewerking. Het ontbreekt aan een bepaalde vaart en de dialogen lijken uit het niets te komen, waardoor deze houterig overkomen.
Het verhaal begint als tiener Chiyo aanklopt bij Masahiko, een shintopriester met een drankprobleem. Zij vertelt dat haar vader, een beroemde mangatekenaar, bezeten is door een duivel. Hij wordt zijn eigen strippagina ingezogen en heeft geen controle over z’n eigen werk. Al snel blijkt dat Chiyo een fan is van het werk van de mangaka en helemaal niet diens dochter is. De tekenaar is dan ook niet echt gediend van de bemoeienissen van het meisje en de priester. Een duivel laat zich niet zomaar de les lezen.
Als beeldroman mist het verhaal focus. Het is te uitgesponnen waardoor je als lezer niet echt wordt gegrepen. Kooijmans is als tekenaar nog duidelijk in ontwikkeling. De tekeningen missen nog het ‘echte’ randje. Het helpt ook niet mee dat Hongerig Papier hoofdzakelijk uit dialogen bestaat. In een verhaal met meer actie had Kooijmans zichzelf kunnen uitdagen. Juist de zwart/wit-scène waarbij Masahiko zich in het papier begeeft, laat zien wat de jonge tekenaar in huis heeft. Dat stemt hoopvol.