In het aangrijpende Jij gaat dood vertelt Nina Blom, inmiddels een vrouw van middelbare leeftijd, het verhaal van haar jeugd en de negatieve en beangstigende invloed die haar ouders, vooral haar moeder, op haar hebben gehad. De moeder lijdt aan het Münchhausen By Proxy Syndrome (MBPS). Deze mentale stoornis houdt in dat een patiënt lichamelijke klachten verzint die ze vaak zelf veroorzaken om hiermee de aandacht en genegenheid van andere mensen te winnen. In dit geval verzint de moeder geen klachten voor zichzelf, maar doet ze er alles aan om haar dochter Nina ziek te maken en te houden. Elke kleine klacht die Nina ervaart wordt groot gemaakt en ze zorgt ervoor dat Nina in alles rustig aan doet en een reeks aan artsen op bezoek krijgt. Het is pijnlijk om te lezen dat die artsen logischerwijs geen echte diagnose kunnen stellen en meegaan in moeders suggesties van onderzoeken en opnames. Wie vermoedt immers dat het moeder is die de oorzaak is van de bedlegerige Nina! Ook Nina zelf twijfelt lange tijd niet aan de goede en bezorgde intenties van haar moeder. Al neemt de twijfel toe naarmate ze ouder wordt. Daardoor groeit ze op in een traumatische omgeving en is ze vol twijfels over haar eigen levenskansen. Nina is op haar best als ze een periode wordt opgenomen en daar haar eerste verliefdheid ervaart. We zien Nina zowel fysiek als mentaal opbloeien, omdat haar ouders niet langs mogen komen in deze periode. Als de moeder het opbloeien van Nina bij een bezoek bemerkt gaat ze over tot bedreiging en dwingt ze Nina zich zwakker voor te doen dan ze is. In alles is haar situatie triest en het is schrijnend om te zien hoe de moeder zich als slachtoffer opstelt als Nina twijfels uit, of hoe de hulpverleners reageren op haar voorzichtige noodkreten. Kortom, Jij gaat dood is een aangrijpend verhaal dat je in één adem uitleest.
Het boek is mede tot stand gekomen via crowdfunding, waarbij intekenaars er nog van uit gingen dat Willem Ritstier het scenario zou maken op tekeningen van Renée Rientjes. We zullen vermoedelijk nooit weten hoe die versie had uitgepakt maar Margreet de Heer mag een meer dan verdienstelijk album op haar conto schrijven.