Dat Jordi Lafebre naast een begenadigd tekenaar ook een goede scenarist is, bewees hij al met het romantische album Ondanks alles en zijn humoristische serie Mooie zomers. Nu toont hij zijn talenten met een thriller: Ik ben hun stilte - Een moordzaak in Barcelona. Dat hij humor stopt in dit verhaal mag geen verrassing heten. Zijn hoofdpersonage Eva Rojas heeft een bipolaire stoornis en hoort stemmen in haar hoofd van overleden vrouwelijke familieleden. De associatie met Pixar’s film Inside Out is dan ook snel gemaakt, wanneer de stemmen in Eva’s hoofd in beeld én aan het woord zijn. Het is een dun lijntje om op gepaste momenten die karakters op te voeren, zonder dat het de lezer gaat storen. Ik ervoer het niet als vervelende onderbrekingen en kan de humor er wel van inzien. Het knappe van Lafebre’s tekenwerk is het weergeven van mimiek aan de karakters en dat maakt het zeer plezierig om te lezen. Het toverde bij mij steeds een glimlach op mijn gezicht, vooral wanneer Eva als ADHD’er overal achteraan zit en van hot naar her rent.
Eva is psychiater, maar moet bij een collega wekelijks een verplichte diagnose ondergaan, omdat een aantal cliënten van haar een klacht ingediend hebben. Anders raakt ze haar licentie kwijt. Op haar laatste afspraak blikt ze terug op de week. Die begon met een uitnodiging van een vriendin om haar te steunen tijdens een familiebijeenkomst van een elitair wijnhuis. Tijdens de bijeenkomst zou het testament van de oma van haar vriendin bekend worden gemaakt. Eva schopt al snel tegen wat zere benen 'van de familie. De volgende dag wordt een erfgenaam dood aangetroffen. Eva is al snel verdachte in deze zaak, omdat zij de laatste was die hem heeft gezien. De rest van de week doet Eva moeite om de andere familieleden te spreken, ook al is het door de politie verboden om hen te benaderen. Tijdens een bezoekje van Eva aan de broer van de overledene loopt het uit de hand en wordt het een gevecht op leven en dood! Geweldig album. Meteen het herlezen waard!