Er was nogal wat te doen over de Olympische Spelen van 1904. De eerste moderne Olympiade buiten Europa vond plaats in St. Louis, Missouri, en niet in Chicago die het oorspronkelijk zou organiseren. Door oorlogen elders deden bovendien heel weinig landen mee. En het belangrijkste onderdeel van de Spelen, de marathon, ging de boeken in als één grote chaos.
Waarom de Olympische marathon van 1904 zo chaotisch verliep, lezen we in De marathon van de eeuw. Een fraai vormgegeven strip van de Waalse scenarist Kid Toussaint (1980), getekend door José Luis Munuera (1972) uit Spanje. Voor ons ligt de Nederlandse vertaling door House of Boom! De heren noemen het verhaal een ‘Burlesque drama’, karikaturaal neergezet en deels gebaseerd op waarheden.
We maken kennis met een handjevol deelnemers aan de marathon. Hoe raken ze erin verzeild en hoe vergaat het ze op het parcours van 42.195 kilometer? Na het startschot passeren ze de drukke straten van St. Louis voordat de uitputtingsslag in het droge, stoffige buitengebied begint. Ze worden opgehouden door treinen, verwarrende bewegwijzering en stropers in het bos. Drinkposten zijn er weinig, razende honden juist weer veel. En we leren dat valsspelen van alle tijden is. Naarmate de finish nadert dunt het spelersveld flink uit, met elke afvaller zijn eigen verhaal. De winnaar blijkt geen winnaar en de gouden plak gaat naar iemand die hem ook niet verdient. Enfin, je had erbij moeten zijn, want wat een chaos.
De marathon van de eeuw is in fraaie sepia-stijl getekend en ziet er verzorgd uit. Er is veel moeite gestoken in het overzichtelijk houden van het raceverloop. Ondanks de verschillende personages houd je als lezer goed in de smiezen waar welke atleet zich in het lopersveld bevindt. De vaart zit er goed in, met weinig tekst en afwisselende scènes vol beweging, close-ups en panorama's. Het album geeft bovendien een aardig tijdsbeeld, met oldtimerauto's, chaotische straten, stoffige landweggetjes, vintagekleding, nationalisme en zelfs openlijk racisme. Toch is het verhaal zelf vrij oppervlakkig, lineair opgebouwd zonder veel gelaagdheid. En dat is best jammer. Het puike werk van tekenaar Munuera kan Toussaints matige scenario maar nét verhullen.