Het nieuwste boek van oudgediende Daniel Clowes vertelt het leven van het titulaire personage Monica in vignetten. Op de kaftpagina wordt de manier van vertellen in dit boek al uit de doeken gedaan. In een prachtige plaat zien we een geschiedenis van de wereld van het prille begin tot ongeveer de jaren zestig. Noodzakelijkerwijs wordt deze geschiedenis uitsluitend in momentopnamen verteld. De vorm van strip, vensters van een bepaald tijdsmoment, wordt hier als een soort geïllustreerde tijdlijn gebruikt om een wel erg uitgezoomde geschiedenis uit de doeken te doen. Dit is met het leven van Monica, dat centraal staat in dit boek, niet anders. In plaats van het verhaal in klassieke biografische vorm van begin tot eind te vertellen, krijgen we momentopnamen te zien uit het leven van Monica. Op deze manier weet Clowes prachtige uitsneden te maken uit de tweede helft van de twintigste eeuw. Ook brengt deze vertelvorm spanning in het verhaal. Je moet immers als lezer de puzzelstukjes geduldig in elkaar schuiven, net als de hoofdpersoon zelf als ze het in drugs en sektes gehulde leven van haar moeder, een karikaturale Amerikaanse onverantwoordelijke hippie-moeder, probeert te doorgronden.
Monica is een meesterlijke strip (winnaar van de prijs 'beste album' op het stripfestival Angoulême 2024). De americana druipt nagenoeg van de in karakteristieke Clowes-stijl getekende en gekleurde pagina’s af en het verhaal weet van begin tot eind de spanning hoog te houden. Clowes doet het weer.