Extra speciaal. De gewone Speciaal verscheen in 1988. Opvallend veel strips die in de Extra speciaal staan zijn ook terug te vinden in de Speciaal. Extra speciaal wil dus zeggen een door elkaar gehusselde, verrijkte en heroverwogen heruitgave van een oude Speciaal. De redactie (Esther Gasseling, Joost Pollmann en Ger van Wulften) selecteerde verschillende hoogtepunten uit het werk van Eric Schreurs en creëerde zo een lekker vunzige cocktail van bloed, stront, pis, bier, etter en sperma. Humor voert de boventoon en ondanks de kinderachtige thematiek is het geslaagde humor zoals we die van Schreurs gewend zijn. Dit vooral dankzij de plastische tekenstijl en de verrassende wendingen die de stripmaker hanteert. Uit de bundeling van twintig jaar Schreurs blijkt maar weer eens dat het oeuvre van deze man een absoluut unieke plek inneemt in ons striplandje en dat het een schande is dat hij de Stripschapprijs nog niet in zijn kast heeft staan. Maar de redactie heeft Adrianus, Oom Theo en Adrianus de vrolijke padvinder, Geharrebar, Dick van Bil, Joop Klepzeiker, Kleppie en Sjonnie waarschijnlijk niet laten herdrukken om de uniciteit van Schreurs nogmaals te onderstrepen. Kwade tongen kunnen beweren dat de motivatie ligt in het commercieel uitmelken van Schreursstrips. Dat hoeft niet zo te zijn. Waarschijnlijk vonden de redactieleden het gewoon leuk om een goor magazine-achtig album te fabriceren. Vandaar dat de redactie allerlei artikelen inlaste over onder andere Joe Coleman, Willem, Manfred Deix en papieren aankleedpoppetjes van Bill Gates. Ongetwijfeld zijn er talloze potentiële liefhebbers die behoefte hebben aan dit overzicht van het werk van Schreurs. Fans van het eerste uur, die de eerste Speciaal en diverse andere oude albums bezitten en al jaren op de hoogte zijn van het bestaan van Willem, kunnen dit boek beter in de winkel laten liggen; voor hen zou deze Extra speciaal een overbodige aankoop zijn.