Aurélia Aurita (de wetenschappelijke benaming voor een oorkwal) is het pseudoniem van Hakchenda Khun. In 2010 verscheen de vertaling van haar boek Aardbei & Chocola. Het verhaal veroorzaakte in Frankrijk een mediahype vanwege de openhartige wijze waarop ze haar liefdesrelatie met stripmaker Frédéric Boilet aan het papier toevertrouwde. Enige naamsbekendheid is haar dus niet vreemd. Met Smakelijk leven krijgen we de zoveelste autobiografische striproman voor onze kiezen. De laatste tijd wordt de Nederlandse striplezer nogal overspoeld met navelstaarderij in stripvorm. Smakelijk leven bevindt zich ook in dit hokje. Eerlijkheidshalve was mijn eerste reactie dan ook 'Goh! Daar gaan we weer.' Toch kon ik het opbrengen om dit persoonlijk verslag te lezen. En tot genoegen. 'Leven is eten' is de boodschap die Aurita de lezer lijkt mee te geven. Hierin is duidelijk dat Aardbei & chocola haar geen windeieren heeft gelegd. Regelmatig komt dit boek dan ook ter sprake in Smakelijk leven.
Het boek begint bij het overlijden van haar oma, die een stoofpot achter heeft gelaten aan haar nabestaanden. De culinaire lijn wordt doorgetrokken als de stripmaker een kijkje neemt in de keukens van restaurants. Hier laat ze ons met liefde meegenieten van allerlei visuele verwennerijen. Opvallender is als Aurélia de omschakeling maakt naar haar lichaam. Door een vergrote borstcyste laat ze zich onderzoeken. Het blijkt kanker te zijn. Wat volgt is een emotioneel relaas waarin vriendschappen, gezondheid, liefde, het gevecht met de ziekte en beminnen centraal staan. Als lezer snap je niet direct deze stap in het beeldverslag waarin culinaire hoogstandjes centraal staan. Middels flashbacks en het knappe vertelritme wordt duidelijk dat ze de lezer laat weten dat smaak en geur essentieel zijn. Juist bij een ziekte als kanker en de bijhorende chemokuren.

Aurélia Aurita levert een knap staaltje werk af. Smakelijk leven is stijlvol en boeiend tot de laatste pagina. De tekenares weet door middel van verschillende technieken, de verschillende fases te scheiden. Als lezer krijg je een prettige en emotionele binding met de stripauteur. Heel fraai hoe ze haar eigen leven, angst en stoerheid weet te koppelen aan het onzekere bestaan en dit in beelden weet te vatten. Als lezer wil je simpelweg kijken welke reis de Franse stripmaker van Aziatische afkomst aflegt. Om de verbinding met onze zintuigen met voedsel, keuken en smaak kracht bij te zetten, accentueert de maker dit met felle, frisse en sprekende kleuren. Het werkt overtuigend en stuwt de emotionele apotheose de goede richting op. Veel lof voor deze manier van vertellen.