Recensies

Doe de Brusselmans-proef: lees De koffer (tekeningen: Caryl Strzelecki) in één ruk uit, zoveel tijd neemt dat niet. Heb je zojuist een flauw, dertien-in-een-dozijnverhaaltje over een sullige detective en een knappe, doortrapte opdrachtgeefster gelezen? Dan ben je nog niet rijp voor Herman Brusselmans, niets aan te doen.
Heb je daarentegen gesmuld van de absurde dialogen en de hard boiled detective-pastiche, treed dan toe tot de schare fans van de zelf uitgeroepen mooie jonge oppergod van de Vlaamse letteren, Herman Brusselmans. De koffer is in al z'n eenvoud een echte Brusselmans en trouwens gebaseerd op een ouder kort verhaal. Onze held, Boris Vanderhoeven, is de zoon van een Destelbergse houthakker, een Wommelgemse boerin en een prostituee uit Gent-Sint Niklaas. Hij is enigst kind, uiteraard net als z'n broer. Hij is te stom om te studeren (Brusselmans is vooral in studentenkringen populair!) en begint een doordeweeks detectivebureau. Z'n eerste klant is fotomodel Fiona die haar vriend zoekt, meer in het bijzonder diens koffer met geld. Maar meer dan om het dunne verhaal draait het om de absurde uitwerking. Over een drugsdealer die niet aan kinderen verkoopt: 'die worden ook altijd gediscrimineerd, die sukkels'. Boris is grofgebekt: 'jij komt er wel, met die puntige tietjes van je', maar uiteindelijk lang niet zo dom als hij eruit ziet. Brusselmans debuteerde in 1983, liet z'n haar groeien en publiceert sindsdien elk jaar een boek of twee. Hij is altijd trouw aan zijn thema: het leven is treurig; 't is maar het beste dit besef te dempen met een antivirus van seks en andere relationele studies, zelfspot, melodrama en mooi, Vlaams geouwehoer. Het lekkere vette tekenwerk van Strzelecki, bekend van Krimpvrij verpakt (1985), in de stijl van Robert Crumb past wonderwel. Dat De koffer de eerste kennismaking van Brusselmans met strips is, zoals llse Dewever en Joost Pollmann in hun recensies suggereren en uitgever Prometheus op de flaptekst roept, is onjuist. Brusselmans werkte mee aan Lava 3 (1987) met Erik Meynen. Zij samen maakten ook Een bos op zoek naar bomen (1988). Ook in de prachtbundel Les cuisiniers dangereux (1997) van Eric Joris staat een bijdrage van Brusselmans, naast andere grootheden als Torn Lanoye en Eric de Kuyper. In het semi-autobiografische Autobiografie van iemand anders staan prachtige dialogen met vriend-stripmaker De Meeuw. In Wie is Herman Brusselmans en waarom? wordt de schuilnaam opgelost: 't is uiteraard Erik Meynen, die een cartoon voor Brusselmans aandraagt. Ook Hec Leemans haalt in dat boekje herinneringen op: 'Hij kon nog maar amper zelf zijn pamper verversen, maar hij strooide al kwistig oneliners in de rondte'. De Hamse hoer Rooie Zita zou de jonge Herman in de liefde ingewijd hebben.