Na een aantal eerdere bezoeken besloot de Amerikaan Chad Bilyeu (Cleveland, 1975) in 2009 in Amsterdam te gaan wonen. Over wat hij sinds die tijd beleefde gaf hij in eigen beheer zes korte strips uit. Hij leverde de scenario's, tekenaars die hij via internet en sociale media benaderde zorgden voor het tekenwerk. Een van de strips, over Black Piet trok in Nederland veel aandacht. Nu zijn alle stripjes gebundeld in Chad in Amsterdam. Maar waarom? Bilyeu beperkt zich tot een beschrijving van alle clichés die toeristen van Amsterdam hebben. Veel aandacht voor de Wallen, de prostituees en het tolerante drugbeleid. Geen stripje over kaas of stroopwafels, maar wel over Vlaggetjesdag en de manier waarop Nederlanders haring eten. Ook een lang telefoongesprek met moeders thuis in Ohio en een boos bezoek aan het fietsdepot waar losgeknipte fietsen zijn af te halen. Korte strips met gesprekken van Bilyeu met barista's en stripdansers. In Amerika klemmen bezoekers dollars onder je jarretels, hoe gaat dat met euromunten?
Over het echte leven van Bilyeu of het dagelijks leven van andere Amsterdammers gaat geen enkele strip. De vergelijking met Harvey Pekar is daarom nogal vergezocht. Beiden werden in Cleveland Heights Ohio geboren, dat dan wel. Pekar werd beroemd met scenario's voor zijn stripblad met de ironische titel American Splendor. Die documenteerden in stripvorm het dagelijks leven van gewone mensen in de Amerikaanse Rust Belt. Vaak waren dat op persoonlijke ervaringen van Pekar gebaseerde belevenissen. De tekenaars die Bilyeu wist te strikken brengen een grote variëteit aan stijlen. Van underground geïnspireerd door Robert Crumb tot Chris Ware-achtige strips. Prachtig al dat tekentalent, maar door de oppervlakkige verhaaltjes een overbodige bundel.