Alles is rustig op de vooruitgeschoven Amerikaanse post in december 1944 aan het front in de besneeuwde Ardennen. Op een heuvel aan de voet van een kruisbeeld houdt een jonge Amerikaanse rekruut - 'het groentje' - de wacht. De laatste, het nieuwste album van Didier Comès (1942) begint als een gewone oorlogsstrip maar verandert al snel in een morbide parabel over oorlogsgeweld.
Joseph, Manfred en Amedee verstoren de rust aan het front. De eerste twee - of wat er van over is, want het zijn spoken – sneuvelden in WO I. Joseph, en gefusilleerde boer, is een schedel, Manfred een leeg Pruisisch uniform. Dritte im Bunde Amedee, vertelt Joseph, woont onder het kruisbeeld, doet of hij Jezus is, maar eigenlijk is het een oude, hooghartige leraar die overleed aan een leverkwaal. Daarom noemen de Duitsers hem pesterig Henri – naar het INRI op zijn kruisbeeld. De drie zijn op zoek naar een vierde kaartmaat om beter te kunnen wiezen. Zij weten dat de oorlog nog niet voorbij is. Want God lijkt slechts tevreden als mensen elkaar om zeep helpen. 'Die idioot daarboven' is scheidsrechter en 'Hij' is 'dol op bloed'. Dat het groentje groot gevaar loopt, staat voor hen vast. Duitsers of Amerikanen, het is de spoken om het even wie wint. Wel doen ze alles om hun gast, het groentje, in leven te houden. Dat komt omdat de jonge rekruut staat voor de jeugd, de onschuld, de kansloze burgerbevolking. En die verdient het niet om ten onder te gaan aan het zinloze oorlogsgeweld, vertelt Comès in woord en beeld. God is een 'bloeddorstige heer'. Die typering komt uit de bek van twee raven. Zij zijn van hun geloof gevallen. God heeft hen beetgenomen. Ze werkten hun leven hard om in het paradijs te komen, en nu heeft God ze in raven veranderd. De voormalige koster en pastoor, doen zich als aaseters te goed aan de lijkenbergen maar doen ook hun uiterste best 'het groentje' tegen de Duitse obussen te beschermen.
Comès is een oorlogskind. Hij werd geboren in het grensgebied bij Malmedie in de Ardennen. Oorlog en Ardennen zijn vertrouwde elementen in zijn strips. En surrealisme is een vertrouwd ingrediënt van veel van zijn in zwart/wit getekende fantasieën. De tekeningen getuigen van vakmanschap, het verhaal is dat van iemand die de gruwelen van de oorlog kent en van een agnostische dominee.