Cyrano de Bergerac, het klassieke liefdesverhaal van Edmond Rostand, werd eind 19e eeuw geschreven als toneelstuk om daarna zeer succesvol te zijn als roman. Het vertelt het verhaal van Cyrano, voorzien van een imposante neus waarvoor hij zich bovenmatig schaamt. Hij helpt zijn vriend Christian de liefde van Roxane voor zich te winnen door haar brieven en gedichten te sturen namens Christian, die weliswaar knap en voorkomend is maar tevens ernstig verlegen en onzeker. Het maken van de schriftelijke liefdesverklaringen kosten Cyrano geen enkele moeite omdat hij op dit vlak begaafd is, maar zèlf ook heimelijk verliefd is op Roxane. Deze halve driehoeksverhouding is hèt gegeven waar dit verhaal om draait. Ken Broeders (Voorbij de steen, Tyndall) heeft een schilderachtige tekenstijl die wonderwel past bij de tragiek en dramatiek van dit verhaal. Toch is Broeders er niet helemaal in geslaagd om het succes van de roman om te zetten naar een pakkende stripversie. Het verhaal kabbelt voort en draait vooral om de verborgen en verwisselde identiteit van Cyrano en Christian heen. Het feit dat beide heren naar het slagveld trekken om te vechten tegen de Spanjaarden is zo'n beetje de enige enerverende gebeurtenis die plaatsgrijpt. Het leven van de auteur - Rostand - blijkt overigens weinig overeenkomsten te kennen met zijn geromantiseerde versie. Geen heimelijke liefdes en geen giga-gok maar wel vermeende homoseksualiteit en enige faam als één van Frankrijks eerste sciencefiction-schrijvers.