Recensies

Frankrijk, vliegveld Orly. Een jonge blondine komt terug van een sollicitatiegesprek in Nice. Door een misverstand bij de bagagebalie krijgt zij een koffertje in handen waarin zich behalve een afgehakte hand een partij drugs bevindt. In overleg met een vriendin (brunette!) verbergt zij het valies in een stationskluis. De georganiseerde misdaad stelt alles in het werk om deze handel terug te krijgen. Ondertussen verplaatsen de omtrekkende bewegingen zich naar het zuiden van Frankrijk. De blondine heeft haar baan als pr-medewerkster van een bedrijf in Nice en duikt binnen de kortste tijd het bed in met een collega, die, hoe is het mogelijk, banden heeft met de drugsbende. Bang geworden door de druk die de bendeleden op haar uitoefenen brengt de brunette het koffertje met vervelende inhoud naar haar blonde vriendin. Ondertussen zit de heilige Hermandad niet stil. Een stel politieagenten houdt het tweetal in de gaten en slaat op het moment suprême hardhandig toe. De meisjes blijven, een illusie armer, ontgoocheld achter. Het verhaal van Raymond Marie is flinterdun en barst van de stereotiepen. Dom blondje en dom brunetje opereren als kippen zonder kop en zoeken troost in de armen van brede knulllen. Gangsters acteren als Al Capone c.s. Gekker kan haast niet. Het is of de tijden van de ingekleurde fotoromans uit de zestiger jaren met dit stripwerk herleven. Dat wordt in de hand gewerkt door de wijze van tekenen; tekenaar Thomas Frisano gebruikt een techniek die lijkt op het inkleuren/beschilderen van foto's. Scenario en tekeningen zorgen samen voor een dieptepunt in de stripkunst. Dit kan echt niet. De stripliefhebber anno 2000 wil serieus genomen worden.