De afgelopen maanden verschenen weer enkele delen in De grappigste avonturen van Donald Duck, de reeks bundelingen van Donald Duck-strips van één tekenaar. In deel 14 vinden we een verzameling strips van lopende-bandtekenaar Jack Bradbury. Ooit in de jaren 1930 begonnen als medewerker in de tekenfilmstudio van Walt Disney, legde hij zich in de jaren 1940 volledig toe op het tekenen van Disney-strips voor uitgeverij Western Publishing. In een loopbaan van meer dan dertig jaar tekende hij duizenden pagina's Disney-strips, van om het even welk figuurtje. Het zal niemand verbazen dat Bradbury's productie weliswaar bewonderenswaardig is en over het algemeen redelijk van kwaliteit, maar spannend of gedenkwaardig wordt het nergens. Dat veel van de scenaristen van deze verhalen zelfs onbekend zijn, spreekt wat dat betreft boekdelen. Alleen schrijver Carl Fallberg krijgt een vermelding in het album. Bradbury's verhalen zijn altijd aanwezig geweest in de Nederlandse Donald Duck, en sinds een jaar of tien zelfs weer wat vaker, vooral in Donald Duck Extra. Gezien de enorme productie van de man, is een selectie van zijn werk in 96 pagina's dan ook tamelijk onbegonnen werk, nog afgezien van het feit dat het behoorlijk dertien-in-een-dozijn is. Desalniettemin zullen veel oudere lezers toch warme herinneringen hebben aan deze tekenstijl, alhoewel het in dit album gebundelde werk in de laatste tien jaar is gepubliceerd.
In deel 15 vinden we een bundeling van de relatief jonge, Spaanse tekenaar José Ramón Bernardó Kneff (1965). Kneffs werk wordt veel gepubliceerd in de Nederlandse Donald Duck en kenmerkt zich door zwierig, stijlvast tekenwerk en een mooie, tikje gladde inktlijn. De verhalen in dit album - uit de periode 1998-2002 - zijn afkomstig van veel vaste Nederlandse scenaristen (waaronder Jan Kruse, Evert Geradts en Frank Jonker) en het gaat om Kneffs betere, vanuit Nederland geproduceerde, tekenwerk. Zeer zeker een leuke en interessante toevoeging op de reeks.
Deel 16 bundelt dan eindelijk een aantal met recht klassiek te noemen Nederlandse Duck-strips van Daan Jippes, die - voor zover na te gaan - nog niet eerder in een album verschenen. Zijn vele korte verhalen van de Jonge Woudlopers op scenario van Carl Barks verschenen in de albums van De beste verhalen van Donald Duck en in deze reeks verscheen al eerder een deel met werk van Freddy Milton op scenario's van Jippes. In dit zestiende album zien we Jippes zelf achter de tekentafel kruipen met werk vanaf 1975 tot 2004. Ook Het armenfeest uit 1977 is in dit album opgenomen en het buitenbeentje De geluksring, waarin Jippes even dacht de stijl van Al Taliaferro over te moeten nemen. Gelukkig blijft het bij die ene uitzondering... Een must have voor Barks-bewonderaars en Jippes-fans... Helaas ook hier weer een dekbedovertrek- en koffiemok-omslag die niets met de inhoud heeft te maken... het mag blijkbaar allemaal weinig kosten...
N.B. 15: !!! + 16: !!!!!