Een luxueus ruimtejacht stort neer op de planeet Ythaq. Twee mensen overleven de ramp in een afgestoten besturingskoepel. Het zijn Graniet Welgoat, een jonge knappe astro-navigator in opleiding, de electrotechnicus Narvarth Bodissey en Callista, een rijke verveelde passagier. Ythaq blijkt een soort Middeleeuwse beschaving te herbergen, bevolkt door diverse dier- en reptielachtige soorten. Het drietal gaat op zoek naar de rest van het schip en ontdekken dat ze niet de eerste schipbreukelingen op deze planeet zijn. Ondertussen worden ze achtervolgd door een bende wrede huurlingen en krijgen ze hulp van een blauwe hondachtige krijger Tao.
Weinig nieuws onder de zon dus. Ythaq is de zoveelste herschikking van een aantal bekende ideeën uit de fantasy en de sciencefiction. In de loop van het verhaal blijkt dat Graniet de energiepunten van de planeet kan gebruiken om de krachten van het vuur te beheersen, dus technische gezien is dit een fantasy en geen sci-fi, ook al speelt het zich af op een verre planeet. De personages zijn slecht uitgewerkt en hebben weinig diepgang. Graniet is boos en sterk, Narvarth is een beetje dom, maar wel een hunk en Callista is rijk, arrogant en niet te vertrouwen. Aan het eind van het tweede deel vermoordt ze de listige marktgravin Ofyde en neemt haar plaats in. Het zou mooi zijn als in latere delen de hoofdpersonen met hun eigen onhebbelijkheden geconfronteerd worden en de gelegenheid krijgen om andere keuzes te maken, maar in de eerste twee delen van 64 pagina's is daar nog weinig van te merken. Ze rennen en schieten en vechten en komen van alles tegen behalve zichzelf. Het is jammer dat schrijver Christophe Arleston en tekenaar Adrien Floch voor zo'n actieverhaal in een vaag Amerikaans aandoende stijl gekozen hebben voor de klassieke Franse stripvorm met vier stroken per pagina en gemiddeld een plaatje of tien. Het oogt daardoor ook nog eens veel te klein en te priegelig en de inkleuring moet het gebrek aan achtergrond verdoezelen. Als je dan toch iets van Arleston uit wilt geven, zou ik zeker niet voor dit aftreksel van een aftreksel gekozen hebben. Ik houd niet van dit genre, maar in z'n andere werk weet Arleston dat vaak te overstijgen.