Een westernstrip die op veel punten een goede voldoende scoort. Te beginnen bij het tekenwerk van Olivier Vatine, dat adequaat en sfeervol genoeg is. Ook de setting van Daniel Pecqueur is in orde. Een meisje groeit op bij haar moeder en diens enigszins criminele jeugdliefde, nadat die laatste min of meer per ongeluk de vader van het meisje heeft gedood. En tenslotte is er een goed uitgedachte spectaculaire treinroof, met lekkere over the top actie èn oog voor detail. De slotconclusie had dan ook als volgt kunnen luiden: 'Prettig verhaal over het wilde westen. Weinig vernieuwend, maar gelukkig ook weinig pretenties.'
Wat bezielt de uitgever dan om het volgende op de achterzijde te plaatsen: '...bewoond door sterke en boeiende persoonlijkheden'. Pardon? Waar heeft men het in vredesnaam over? Het zal toch niet over de hoofdpersoon gaan? Dat het hoofdpersonage een jonge vrouw is met scherpschutterskwaliteiten is alleen maar te danken aan de (gaap!) emancipatie die zich heeft voltrokken in het avonturengenre. Dat vrouwen niet langer alleen bladvulling hoeven te zijn maakt het karakter niet ineens uitzonderlijk boeiend. De moeder en haar minnaar komen ook nauwelijks uit de verf. Geeft trouwens niet, want het is een actieverhaal. Met totaal geen ruimte om binnen de beschikbare ruimte èn een leuke verhaallijn èn tot in de finesses ontwikkelde karakters neer te zetten. Dat daardoor de karakters eigenlijk geheel niet tot leven komen en het meisje bij voorbeeld het eerst redelijk met haar stiefvader lijkt te kunnen vinden en hem dan blijkbaar ineens hartstochtelijk haat, wil ik best voor zoete koek aannemen. Zolang iedereen het er maar over eens is dat we het hier over een lekker pulpverhaal hebben. Wanneer de uitgeverij echter meer van de strip wil maken dan het is, heb ik het even moeilijk. En hoop ik maar dat men zich met dit zwakke inzicht in karakterontwikkeling nooit op het literaire pad zal willen begeven...
De waardering is voor de strip, niet voor het lulverhaal van de uitgever.