Voordat Lewis Trondheim definitief doorbrak met zijn veelkoppige en veelgeprezen sciencefiction-humorserie Donjon maakte hij al een enorm leuke stripreeks: Kobijn. De lezers van SjoSji (of Striparazzi, daar wil ik van af zijn) kennen die strip vast nog wel. In Frankrijk verschenen de eerste delen al in 2000, maar nu zeven jaar later waagt ook Silvester zich eraan. Hoezeer je stripkenners nog wel eens hoort mopperen dat Kobijn het niet haalt bij Donjon, is die Nederlandse vertaling toch echt een weldaad. Trondheim bewijst namelijk in de recent verschenen delen 0 en 1 (ook in de nummering van zijn albums is de Fransman eigenwijs) dat hij grappig en onderhoudend kan zijn in ieder gewenst genre. Daar waar het ene ‘ongelooflijke avontuur van Kobijn’ een ongedwongen avonturenjeugdstrip is over vier vrienden die op skivakantie gaan naar een piste waar een wolf slachtoffers maakt, is het andere deel een prachtige pastiche op Blueberry en Comanche, met dezelfde vier personages in compleet andere rollen. ‘Consistentie mijn reet’, hoor je Trondheim denken, maar hij komt er glansrijk mee weg. Sterker nog: beide albums staan als een huis. Trondheim is immers een natuurtalent als het om het vertellen van verhalen gaat, maakt niet uit waarover. Zijn dialogen swingen en zitten boordevol kleine en grotere grapjes, de personages hebben altijd iets eigens en de scenario zitten vol goed getimede cliffhangers.
Toch moet gezegd dat het ski-avontuur het niet echt van het plot moet hebben. De gevaarlijke wolf leeft vooral in de geest van de skiërs, er gebeuren geen ongelukken op de afdaling en er worden ook al geen meisjes versierd in de disco. Het verhaal is dan ook een beetje saai, maar potdorie, wat compenseert Trondheim dat voortreffelijk met zijn regie van de spanningen tussen de vier vrienden.
Het westerndeel Blacktown moet het juist meer van het verhaal hebben, dat alle clichés herbergt die we kennen uit de eerder genoemde westernklassiekers. Om de sfeer compleet te maken heeft Trondheim gekozen voor een Giraudesque plaatindeling met een sfeervolle donkere inkleuring van Brigitte Findakly die helemaal in lijn is met de latere Blueberry-albums.
Voor het einde van dit jaar moet de teller van Kobijn in Nederlandse vertaling op zes albums staan, waarna er in 2008 opnieuw vier titels volgen. Deze vroege serie van het fenomeen Trondheim is een smakelijke lamsbout, telkens voorzien van andere kruiden.