De reeks De eenhoorn speelt zich af in het midden van Europa van de zestiende eeuw. Verschillende wetenschappers en artsen zijn legaal of illegaal bezig de geheimen van het menselijke lichaam te ontrafelen. Hoewel schrijver Mathieu Gabella diverse werkelijk bestaande personages, waaronder Nostradamus, opvoert en tekenaar Anthony Jean ook echt gehanteerde medische apparatuur en toegepaste operatieve ingrepen in beeld brengt, haalt de verschijning van een legertje monsters, creaturen genaamd, de historische en waarschijnlijk wetenschappelijk beoogde opzet volledig onderuit.
In het verhaal wordt Ambrosius Paré, de koninklijke chirurg, geconfronteerd met het op een gewelddadige manier overlijden van diverse collega’s. Ten tijde van zijn onderzoek wordt hij bijgestaan door vreemde wezens die onder aansturing van een geheimzinnig genootschap, de Aesculapiaden staan. Het verhaal ontspoort al gauw door de geforceerde sterfscènes, de hoeveelheid personages en de veelvuldige locatiewisselingen. Ook de verhouding tekst en beeld draagt niet altijd bij aan prettig vlot lezen. De schimmige tekeningen van Jean, veelal met sfeervolle geelbruinige inkt op papier gezet, de kleur die je ziet als kaarslicht op houten panelen schijnt, passen goed bij het tijdsbeeld. Jammer genoeg ontbreekt dus een goed scenario. Het is te hopen dat Gabella ons bij het vervolg wat meer menselijke diepgang en uitwerking van de hoofdrolspelers aanbiedt in plaats van monsterachtig geneuzel.