Na de bekroonde reeks Het jaar van de olifant verschijnt er opnieuw een serie van Willy Linthout waarin hij aangeeft het trauma rondom het overlijden van zijn zoon van zich ‘af te willen schrijven’. De strip is echter niet treurig of zwaarmoedig, eerder tragikomisch. Het vertelt het verhaal van de iets te zware, sikkeneurige en door het leven dwarsgezeten Swa Vandermeulen, inspecteur bij de politie. Als hij wordt geconfronteerd met een seriemoordenaar wil hij niets liever dan zich ongestoord op zijn werk richten maar krijgt hij te kampen met zijn directe omgeving die die doelstelling dwarsboomt. Zo besluit zijn vader een eind aan zijn leven te maken maar blijft zijn moeder (net als de lezer) zijn geest nog steeds zien en ermee praten. Ook met de avances van zijn directe collega – type bibliothecaresse – die stiekem smoorverliefd op hem is, weet hij niet om te gaan en moet hij altijd verborgen trauma’s uit zijn jeugd zien te verwerken.
Vandermeulen wordt hierbij geportretteerd als goedwillend, onmachtig, opvliegend en een tikje chaotisch. Erik Wielaert, die voor het tekenwerk verantwoordelijk is, is geen onbekende voor Linthout. Eerdere samenwerking resulteerde in enkele delen in de Incognito-reeks. De titel Devil’s cave verwijst naar een tekst die de dader achterlaat na een moord en is ook de naam van een pepdrankje dat bij langdurig gebruik kan leiden tot depressiviteit, psychose en waanzin. De afronding van dit eerste deel van een geplande trilogie is wat mager en laat de belangrijkste vragen onbeantwoord. Ook de richting van de vervolgdelen is niet op te maken uit deze aftrap. Hoewel er voldoende links zijn te benoemen die een relatie hebben met Linthouts persoonlijke drama is het onduidelijk welke delen hebben bijgedragen aan de verwerking ervan. Laten we maar hopen dat het geholpen heeft.