Victoriaans Engeland is in de ban van seriemoordenaar De slager. Hij eist een miljoen pond, zoniet dan gaat hij door met het vermoorden van rijke mensen. Zijn laatste slachtoffer is de vrouw van de directeur van de Bank van Engeland. Onder druk van de publieke opinie besluit de regering een blanke jager/gids, die door fotoreportages in Britse kranten tot held is gebombardeerd, uit Afrika terug te halen om de moordenaar op te sporen. Maar de blanke jager heeft ook zo zijn geheimen...
De verborgen grenslijn is een lekker spannend, goed ogend verhaal - getekend door Antonio Parras op tekst van Erik Juszezak. Het speelt zich af in een tijd, die had kunnen bestaan, een tijdsutopie (zoals het voorin het boek wordt uitgelegd) waar in dit geval alle techniek stoom als krachtbron heeft. Dat levert bij voorbeeld hele fraaie Londense beelden op: een soort Bladerunner 'on steam'. Het verhaal is prachtig getekend en zeer sfeervol gekleurd, met indrukwekkende decors, zoals naast het al genoemde levendige Londen de zinderende Afrikaanse savanne.
De hoofdpersonen zijn uitgesproken, maar niet in een al te karikaturale sfeer neergezet en naast het hoofdthema, de jacht op de moordenaar, zijn er de nodige zijlijnen die het verhaal plezierig verrijken.