Recensies

Op de cover prijkt een smoezelige sliert snot, afkomstig uit de neus van de denkende tekenaar. Het is een levensecht snotje, want het glimt en is met reliëfdruk aangebracht op de kaft.
Deze leuke gimmick vestigt onmiddellijk de aandacht op Marq denkt, het eerste solo-album van Marq van Broekhoven. De Brabantse tekenaar is vooral bekend als tekenaar van de gagstrip Peer de plintkabouter, die sinds mei 2002 dagelijks in treinkrant Metro verschijnt. Deze en veel van zijn andere strips (zoals De collectioneur en Fritz Pitz) maakt hij samen met zijn vaste scenarist Anton Damen, die vaak garant staat voor ijzersterke gemene grappen. Met Marq denkt kiest Van Broekhoven er echter nadrukkelijk voor om op de solotoer te gaan. Het is een bundeling van krasserig getekende autobiografische verhaaltjes waarin Marq zijn dagelijkse gedachten op een rijtje zet. De komische tekenstijl zet de toon voor melige anekdotes over Marq die zijn video programmeert, Marq die wezenloos naar Big Brother kijkt en Marq die als een gek zit te werken onder deadline-stress. Echt om te schaterlachen is het allemaal niet, maar door de herkenbaarheid toch wel weer geestig. Minpuntje: door enkele verslagjes van zijn signeersessies en het opvoeren van diverse bestaande personen uit de stripwereld (zoals Robin Schouten en Meerten Welleman, wie kent ze niet?) heeft Marq denkt een te hoog incrowd-gehalte. Lang niet iedere lezer zal deze inside jokes begrijpen. Het is een smetje op deze best charmante bundel.