Christophe Blain blijft met zijn tekenstijl in dit album dicht bij het eerder verschenen De snelheidsbegrenzer (Dupuis). Zijn personages zijn lang, iel en maken een houterige indruk. De hoofdpersoon Gus heeft van buiten de uitstraling van The White Cowboy maar is van binnen minder zuiver dan zijn collega. Gus is samen met Clem en Gratt een boeventrio dat zich meer richt op het veroveren van vrouwelijk schoon dan van een echte buit.
Het album bestaat uit vijf korte verhalen. Gus, voorzien van een Pinokkioneus spant de kroon in zijn pogingen vrouwen te veroveren. Een echte samenhang ontbreekt echter tussen de melancholisch aandoende verhalen. De personages wisselen regelmatig van rol waardoor het lastig is een band met ze te krijgen. Een diepere betekenis lijkt niet aanwezig, ook niet na een tweede of derde lezing.
Als Blain niet meer dan een aantal losse verhalen bundelt over min of meer het zelfde thema is dit niet boeiend genoeg voor 80 pagina’s. Daarvoor is de bodem te broos en het tekenwerk te mager.