Recensies

De skyscrapers van Manhattan staan in brand. We zien donkere rookwolken, gillende mensen, overvliegende helikopters en als slotakkoord een atoomontploffing die de hele stad wegvaagt. Deze beelden domineren het eerste album van de nieuwe stripreeks Stille getuigen.
Willen scenarist Dennis Bajram en tekenaar Lionel Chouin hiermee een slaatje slaan uit de dramatische aanslagen die New York op 11 september 2001 troffen? Uitgever Hans van den Boom ontkent dit ten stelligste in een inderhaast toegevoegd voorwoord. Het boek, dat eind 2000 al in Frankrijk verscheen, lag ten tijde van de aanslagen al bij de Nederlandse drukker. 'We willen benadrukken dat de ramp in de Verenigde Staten en de inhoud van dit boek geen enkele relatie met elkaar hebben', schrijft Van den Boom. 'Nogmaals is pijnlijk duidelijk geworden dat fantasie en werkelijkheid dichter bij elkaar kunnen liggen dan men soms voor mogelijk kan houden. Het is geenszins de bedoeling met het verschijnen van Stille getuigen 1 iemand te grieven of de illusie te wekken dat wij op welke manier dan ook sympathie zouden kunnen hebben voor de gepleegde terroristische aanslagen.' Mooi gezegd, en ook goed dat Arboris deze uitgave een half jaartje op de plank heeft laten liggen. Maar net als bij de films Collateral Damage (met Arnold Schwarzenegger) en Spider-Man kun je je afvragen of die uitgestelde release niet minstens zo misplaatst is. Zijn de gebeurtenissen van 11 september een half jaar na dato ineens vergeten en vergeven? Het verhaal: in een nabije toekomst, waarin het energietijdperk bruut is beëindigd, hebben de overlevenden zich gegroepeerd op de daken van wolkenkrabbers die worden belegerd door middeleeuws ogende indringers. De jonge moeder Jalna krijgt visioenen die wel heel erg letterlijk lijken op afgelopen 11e september en voorziet daarmee de ondergang van haar volk. Maar wie is de vreemde Anton Burks, die bij tijd en wijle bezit neemt van haar geest? Het is de vraag of we dit allemaal eigenlijk wel willen weten. Het gewetenloze geweld van deze strip (er overleven slechts twee mensen) is niet minder gewetenloos dan de aanslagen op de Twin Towers. Het zou Arboris hebben gesierd als ze dit boek gewoon helemaal niet hadden uitgebracht.