Nana is een reeks voor meiden. Dat is niet alleen merkbaar in de thematiek van het verhaal (kleding, vriendschap en liefde), maar ook in het formaat van de boekjes dat is afgestemd op transport in handtasjes. Jonge dames kunnen dankzij de compacte uitgaven wegzwijmelen tijdens saaie ov-reizen en zich verliezen in de belevenissen van twee jonge dames die zich staande proberen te houden in modern Tokio.
Maakster is Ai Yazawa (1967). Haar eerste verhaal - Ano natsu (Die zomer) - verscheen in 1983. Sindsdien heeft ze een eigen stijl ontwikkeld die haar grote populariteit heeft gebracht, aanvankelijk alleen in Japan, maar met Gokinjo monogatari brak ze in 1995 ook door in de Verenigde Staten en Europa. Naast Nana uit 1999 is ook Paradise kiss, dat een jaar later verscheen, een groot succes. Yazawa heeft altijd een passie voor mode gehad, vandaar dat het thema een prominente rol in haar boeken speelt. In Nana is dit zichtbaar in de uitbundige glamour- en punkkleding van de twee hoofdrolspeelsters en de belangrijke plek die een modeopleiding in het verhaal speelt. Yazawa zelf maakte die opleiding niet af.
Nana draait om twee in uiterlijk en karakter tegengestelde jonge vrouwen die vriendschap sluiten. Yazawa besteedt daarbij veel aandacht aan persoonlijke relaties. Lange gesprekken weet zij boeiend te maken door de emoties van haar personages aan te dikken met een overgang van een romantisch realistische naar een sterk karikaturale tekenstijl. Op momenten dat Yazawa sfeer wil neerzetten, schuwt zij het niet om fotomateriaal te gebruiken. Dit alles maakt van deze serie een symfonie van afwisselende indrukken en stemmingen. Het decor is puur realistisch en de vertelstijl is alles behalve infantiel. Daarmee onderscheidt Nana zich van veel andere in Nederland verschenen populaire manga als Alice 19th en Dragonball. De boekjes zijn zeer leesbaar, ondanks het feit dat het verhaal uiterst langzaam voortkruipt en één van de hoofdfiguren een hysterisch naïef wicht is.