Scenarist Eric Hercules en tekenaar Gerben Valkema werken al jaren samen aan Jan, Jans en de kinderen als hun eerste eigen creatie begin 2007 in de dagbladen van de Wegener Groep en HDC Media verschijnt. Titelpersoon en hoofdrolspeelster is Elsje, een kleine betweter die ondanks haar onschuldige uiterlijk hele volwassen onderwerpen overpeinst. De illustratie op de voorkant van de eerste bundeling dagbladgrappen spreekt wat dat betreft boekdelen; Elsje met de rechterduim in de mond en de linker middelvinger omhoog.
Het is niet de eerste keer dat een stripkind zich nadrukkelijk op het terrein van volwassenen begeeft. Kuifje, maar ook Suske en Wiske mochten zich al vroeg in de stripgeschiedenis wagen aan volwassen baantjes en ze beschikten over vuurwapens terwijl Kwik, Kwek en Kwak met het woudlopershandboek in de hand hun volwassen ooms de les lazen. Dat gegeven stond ten dienste van een avontuurlijk verhaal met hoofdzakelijk kinderen als doelgroep. Dat is anders bij strips als De kleine Robbe en Zusje, waarin het avontuurlijk element afwezig is en de tegenstelling tussen het kinderlijke uiterlijk en de volwassen denkwereld enkel is gericht op het komisch effect. Dat laatste geldt ook voor Elsje, waarin het snoesje in korte grapjes van circa drie plaatjes bij voorbeeld met haar barbies de tv-serie Temptation Island naspeelt, een belangengroep voor groenten opricht en 'Fuck you, eikel!' tegen de rechter roept. Hercules weet een hele reeks aan komische situaties te bedenken en hanteert rake taal. Opvallend is dat hij naast Elsje amper andere karakters ten tonele voert. Van bovengenoemde rechter zijn bij voorbeeld alleen de handen zichtbaar en de enige andere kinderen in het verhaal zijn volledig in burka gehuld. Meestal laat de scenarist Elsje de grap alleen dragen. Valkema geeft daar met zwierige pen vorm aan en een groot deel van de kracht van de strip ligt in knappe manier waarop hij de krachtige emoties van Elsje expressief weet neer te zetten.
De dagbladlezer is waarschijnlijk blij met Elsje, want de strip is visueel best aantrekkelijk en brengt grapjes van constant niveau met een herkenbaar en vertederend karaktertje in de hoofdrol. De internetter kan de strip ook als een aanwinst beschouwen, aangezien www.elsje.nl een aangename site is. Maar de stripboekenlezer moet erkennen dat de strip nog te eendimensionaal is om pagina’s lang te boeien. De tegenstelling tussen het kinderlijke voorkomen en de volwassen denkwereld is te mager om als basis te dienen voor meerdere pagina’s en Elsje ontbeert helaas de dynamiek die soortgelijke strips ontlenen aan een meeslepend avontuur, sterke karakters of het scherp neerzetten van actuele en maatschappelijke thema’s.