Baudelaire is de duidelijke titel van dit fraai en in liggend formaat uitgegeven stripalbum. Baudelaire is de wereldberoemde Franse dichter van De bloemen van het kwaad (1857). Een verstripping van deze gedichten verscheen overigens in vertaling bij uitgeverij Atlas: Verbeelde gedichten (2003). Hij is ook de trendsetter voor veel schrijvers en kunstenaars tot op de dag van vandaag: hij wil geen nette burger zijn, gedraagt zich alternatief, heeft een gat in zijn hand, gebruikt roesmiddelen en kent een rommelig liefdesleven. Hij is kortom dè romantische bohémien, dè dandy.
Verwacht van dit album geen traditionele biografische schets. De makers mixen feiten en verzinsels, het resultaat is een hallucinatie. Het verhaal begint wanneer Baudelaire uitgenodigd wordt voor de begrafenis van Victor Hugo, het andere literaire kanon van Frankrijk en tevens zijn tegenpool. In werkelijkheid overleefde de oudere Hugo Baudelaire bijna twintig jaar. Een staaltje what-if- historie!
Om de begrafenis te ontlopen duikt Baudelaire onder in nachtelijk Parijs, waar hij in een bizarre trip belandt. Hij bezoekt de hemel, waar het regent en geen vrouwen zijn. Dan de hel maar: dat blijkt een mooi wintersportplaatsje te zijn. Hij ontmoet er de filosoof Sartre en bepraat met hem het idee van het kwaad. Uiteindelijk krijgt hij van de herrezen Victor Hugo zelf de missie om het perfecte gedicht te schrijven, waarvoor hij weer een dolle reis maakt.
Onderweg wordt zomaar een zebra anaal getoucheerd. Floortje Dessing is er niks bij!
De tekeningen van Daniel Casanave zijn snelle schetsen, met weinig achtergrond en karikaturaal (voor Baudelaire heeft duidelijk een beroemde spotprent van Nadar als voorbeeld gediend). Gevolg is wel, dat alleen de grote platen, waar wel decor is, de aandacht vasthouden. Literair-historici biedt het verhaal van Noël Tuot veel: Sartre schreef een beroemde studie over Baudelaire, waaruit beider eenzaamheid blijkt. Baudelaire hallucineerde, soms met hulp van drugs of ‘gewoon’ door zijn verwaarloosde geslachtsziekte. Zijn bewondering voor Victor Hugo sloeg om in haat. Ook zijn gehate stiefvader stuurde hem op reis. Jeanne Duval was echt zijn muze.
Maar daarmee is het nog geen heel goede strip. Bij eerste lezing ontbreekt de spanning. Niet-kenners ontgaat veel. De fantastische wendingen krijgen geen verklaring. ‘Voor een klein publiek’ heet dat dan.