One piece van Eiichiro Oda is een shonen, oftewel een manga in de lijn van Dragonball, Yu-Gi-Oh en Naruto. Kort samengevat betekent dit een onsamenhangend verhaal met veel gevechten, rare gezichtsuitdrukkingen en vreemde personages. Niets mis mee, maar je moet er wel tegen kunnen. Het verhaal draait om Monkey D. Luffy, een jongen die in zijn jeugd een duivelsvrucht heeft gegeten en daardoor een rubberen lichaam heeft gekregen. Best handig als je professioneel piraat wilt worden. Met acties als ‘gum-gum kanon’, een verpletterende vuistslag, of ‘gum-gum zweep’, waarbij zijn arm als zweep fungeert, verslaat hij elke tegenstander met gemak. Een soort Mister Fantastic dus, alleen dan in een mangajasje.
Zijn belevenissen zijn bij vlagen best vermakelijk, maar het leesplezier wordt dikwijls vergald door de diverse absurde bijfiguren. Marinekolonel ‘bijl-hand Morgan’ spant wat dat betreft de kroon: zijn naam moet helaas letterlijk opgevat worden. Jammer, want met mangaseries als 20th Century boys, Deathnote en Monster leek het stiekem best wel interessante genre eindelijk met kwaliteit geassocieerd te gaan worden. Niet dat One piece zo slecht is, maar het is gewoon niet wat manga op dit moment nodig heeft.